بررسی فرمولاسیون های پیشرانه جامد حاوی ماده منفجره دی هیدروکسل آمونیوم ۵.۵-بیس تترازول۱.۱-دی اولات (TKX-۵۰)
محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی شیمی، نانو فناوری و نفت
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 111
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CHEMCNF01_018
تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402
چکیده مقاله:
نیاز به پیشرانه جامد با عملکرد بالا و حساسیت پایین منجر به تحقیقات گسترده در سرتاسر دنیا برای دستیابی به فرمولاسیون پیشرانه جامد با خواص مطلوب گردیده است. برای این منظور استفاده از مواد با چگالی انرژی بالا گزینه مناسبی در این حوزه می باشند. ماده منفجره دی هیدروکسیل آمونیوم ۵،۵- بیس (تترازول) ۱،۱- دی اولات (TKX-۵۰) یکی از مواد منفجره نوظهور از خانواده HEDM ها می باشد، که همزمان از عملکرد و ایمنی بالایی برخوردار است. در این مقاله به بررسی فرمولاسیون های مختلف پیشرانه جامد حاوی TKX-۵۰ و خواص عملکردی و حساسیتی هرکدام از آن ها به تفصیل مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحید روشن قیاسی
دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی پیشرانه، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
اکبر نسیمی
دکتری شیمی آلی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
ناصر کریمی
کارشانسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران