بررسی اثر نانوذرات مغناطیسی MgMnFe۲O۴ در کنترل رهش داروی دیکلوفناک سدیم

رسیدن به فرمولاسیون مناسب جهت بهبود عملکرد و اثربخشی دارو در بحث رهایش دارو بسیار مهم است. از آن جا که سیستم های جدید دارورسانی موجب کاهش سمیت و کاهش عوارض جانبی ناشی از مصرف مکرر دارو می شوند، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در این پژوهش، از نانوذرات مغناطیسی MgMnFe۲O۴ که به روش هم رسوبی سنتز شده اند، به دلیل دارا بودن پتانسیل مناسب در جهت انتقال و کنترل رهش داروی دیکلوفناک در بستر پلیمری بهره گرفته شد. از کیتوسان و ژلاتین نیز به عنوان بستر پلیمری در جهت پایداری نانوذرات و جلوگیری از تجمع مواد استفاده شد. مشخصه یابی MgMnFe۲O۴ به وسیله ی آنالیزهای FT-IR و VSM صورت گرفت و اثر نانوذره مغناطیسی MgMnFe۲O۴ بر میزان رهش داروی دیکلوفناک در PH مشابه با خون انسان به وسیله ی بافر فسفات اندازه گیری شد.