بررسی اثر آلودگی هوای محیطی شهر اهواز بر مرگ تنفسی از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۵ با استفاده ازمدل جمعی تعمیم یافته

سابقه و هدفاهواز در سالهای گذشته به طور فزایندهای سطوح شدید آلودگی هوا را تجربه کرده است. با این حال مطالعات در مورد اثراتبهداشتی آلودگی هوای محیطی در اهواز همچنان محدود است. این مطالعه به بررسی اثرات کوتاهمدت آلودگی هوا بر مرگ ومیر تنفسی در اهواز میپردازد.مواد و روشهادر این مطالعه اثر روزانه هفت آلاینده NO ، ۲NO ، ۳O ، CO ، ۲SO ، ۱۰PM و ۵ / ۲PM که از سازمان حفاظت محیط زیستاهواز جمع آوری شده بودند بررسی شد. دادههای مرگ هم از معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز جمعآوری شدند. به کمک تجزیه و تحلیل رگرسیون نیم پارامتری با استفاده از مدل جمعی تعمیم یافته شبه پواسون، ضرائب آلایندههادر تاخیرهای صفر تا شش روز و در سطح پنج درصد برآورد شد. میزان خطر افزایشیافته مرگ روزانه حاصل از ده واحد افزایشدر آلایندهها به غیر از CO )یک واحد( محاسبه شد.یافتههاطی ۳۲۸۸ روز مطالعه تعداد ۲۴۱۹ نفر مرگ ناشی از بیماریهای تنفسی با میانگین روزانه ۷۴ / ۰ و انحراف معیار ۹۳ / ۰ در اهوازرخ داد. نتایج، ارتباط مثبت و معنیدار آماری مرگ تنفسی با منو اکسید نیتروژن را نشان داد. در طول دوره مطالعه ) ۱۳۸۷ -۱۳۹۵ ( ده واحد افزایش در غلظت روزانه NO با ۱۶ / ۲ =% ER ( ۴۳% / ۳-۹ / ۰ : CI ۹۵% ( افزایش در میزان مرگ تنفسی کل افرادجامعه مرتبط شده است. بالاترین میزان خطر افزایشیافته در هفت روز تاخیر ۱۶ / ۲ % است که در تاخیر پنجم رخ داد. بر اساساین مدل بین مرگ تنفسی و سایر آلایندهها ارتباط معنیدار مستقیم وجود نداشت.نتیجه گیریمیزان مرگ و میر تنفسی افراد در اهواز با آلودگی هوا به طور مثبت و معنیداری مرتبط است. بر اساس نتایج این مطالعه منواکسید نیتروژن یکی از عوامل افزایش مرگ تنفسی است. کاهش آلودگی هوای محیطی میتواند در کاهش مرگ و میر ناشی ازبیماریهای تنفسی و زندگی بهتر موثر باشد.