تجارب اعضاء هیات علمی طب اورژانس از آموزش در محیطبالینی : یک مطالعه کیفی

مقدمه : محیط بالینی مناسب با فراهم سازی فرصت های یادگیری برای دانشجویان ، نقش مهمی در آماده سازی آنها جهت به کارگیری دانش آموخته شده در بالین دارد. با توجه به پیچیدگی ها اخیر موجود در آموزش بالینی ، تاثیرپذیری آن از عوامل مختلف محیطی ، و تغییرات اخیر در محیط بالینی و نقش های چندگانه اعضای هیئت علمی بالینی ، لزوم بررسی این پدیده به صورت جامع احساس گردید. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب اعضای هیئت علمی طب اورژانس از محیط آموزش بالینی صورت گرفت .روش اجرا: این مطالعه کیفی به روش تحلیل محتوای مرسوم انجام شد. داده ها با استفاده از نمونه گیری مبتنی بر هدف و مصاحبه فردی نیمه ساختارمند با اعضاء هیئت علمی بالینی طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و مشاهده در عرصه جمع آوری شد.یافته ها: با بررسی نتایج ، ۳ طبقه اصلی شامل ساختار و ویژگی های آموزش بخش اورژانس ، روش های انجام استدلال بالینی ، پردازش محیط یادگیری بالینی و ۶ طبقه فرعی استخراج گردید.بحث و نتیجه گیری : نتایج حاصل از پژوهش حاضر می تواند به مدیران و برنامه ریزان درسی در جهت شناخت فرایند درک اعضاء هیات علمی از محیط یادگیری بالینی کمک نماید. همچنین با شناخت بهتر این ادراک ، زمینه برای بهبود درک اعضاء هیات علمی از این محیط فراهم می شود و بدین طریق می توان دانشجویان را در جهت پرورش استعدادها و صلاحیت های شخصی و حرفه ای هدایت نمود.