بررسی فراوانی طول کاراپاس، رابطه طول-وزن میگوی سفید سرتیز و تعیین توده زنده (Metapenaeus affinis) در صیدگاه های میگو در استان هرمزگان

چکیده این پژوهش، با هدف دست یابی به فراوانی طولی، پراکنش، تعیین توده زنده و رابطه طول-وزن میگوی سفید سرتیز در صیدگاه های میگوی سفید سرتیز انجام شد. نمونه‎برداری به وسیله تور ترال و به روش مساحت جاروب شده از بهمن ۱۳۸۸ لغایت اسفند ۱۳۸۹ صورت پذیرفت. طول بیشینه کاراپاس برای جنس نر و ماده به ترتیب ۳۵ و ۴۷ میلی‎متر به دست آمد. بیشترین فراوانی طول کاراپاس برای هر دو جنس مربوط به بازه طولی ۲۰ الی ۲۲ میلی‎متر بود. همچنین میانگین بیشترین طول کاراپاس برای هر دو جنس در کل سال در ماه اسفند تشخیص داده شد. رابطه طول - وزن برای میگوی سفید سرتیز برای نرها  W = ۳E-۰۶TL۳.۱۴۶۵و برای جنس ماده W = ۴E-۰۶TL۳.۱۴۹به دست آمد. با توجه به عدد b به دست آمده رشد میگوی سفید سرتیز آلومتریک مثبت تشخیص داده شد. همچنین میزان بیومس این گونه در سال ۱۳۸۹ برابر با ۸۲۲ تن تخمین زده شد. در بررسی پراکنش در لایه های عمقی مشخص شد که بیشترین بیومس مربوط به لایه عمقی ۱۰ تا ۲۰ متر بود.