مقایسه روش های c-ELISA و RT-PCR در تشخیص طاعون نشخوارکنندگان کوچک از نمونه های بالینی مرحله اولیه بیماری درگله های گوسفند و بز استان کرمانشاه

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EAB-1-4_006

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402

چکیده مقاله:

طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) بیماری عمومی و مسری گوسفند و بز است. عامل بیماری (PPRvirus) در جنس موربیلی­ویروس (Morbillivirus) از خانواده پارامیکسوویریده (Paramyxoviridae) قراردارد. جداسازی ویروس علاوه بر زمان­بر بودن، نیازمند تجهیزات مربوطه است. الایزای رقابتی (Competitive ELISA) برای تشخیص این ویروس، دارای حساسیت و ویژگی بالایی است. اما بطورکلی، تکنیکPCRمناسب­تر و با حساسیت بالا گزارش شده است. ازآنجاکه این بیماری در ایران اندمیک بوده و غرب کشور و بخصوص استان کرمانشاه دارای کانون­های متعدد این بیماری است؛ لذا در این مطالعه، نشخوارکنندگان کوچک استان کرمانشاه از نظر بیماری PPR به روش الایزای رقابتی و نیز روش PCR با نسخه برداری معکوس (RT-PCR) مورد بررسی قرارگرفتند و میزان حساسیت دو روش فوق در تشخیص بیماری در مرحله اولیه، بویژه پیش از ظهور اسهال مقایسه گردید. در RT-PCR، از تعداد۳۰ نمونه،۲۳ نمونه منفی و هفت نمونه مثبت شدند (۳۳/۲۳% مثبت). دو نمونه از نمونه­های سرم خون مربوط به این هفت حیوان، در الایزا منفی شده و پنج مورد باقیمانده، در الایزا هم مثبت شدند. بنابراین درصد همپوشانی این دو روش ۴۲/۷۱% است. علاوه بر آن، حساسیت PCR ۷۰/۶% بیشتر از c-ELISA است. علی­رغم هزینه بیشتر RT-PCR نسبت به الایزا، دقت و سرعت تشخیص بیماری، مزیت ویژه RT-PCR است که می­تواند جایگزین جداسازی ویروس و الایزای رقابتی برای کنترل و مبارزه با بیماری شود. با توجه به نتایج بدست آمده در مطالعه­ حاضر، پیشنهاد می­شود که مطالعات بیشتری در جهت بررسی شیوع و ریسک­فاکتورهای وقوع این بیماری در مناطق مختلف ایران صورت گیرد.

نویسندگان

آزاده فروغی

دانشجوی دکترای تخصصی میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه،

برومند چهارآیین

استادیار ویروس شناسی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه،

عبدالغفار اونق

استادیار گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه

کریم مردانی

دانشیار گروه بهداشت و کنترل کیفی موادغذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه