ورود
مقالات فارسیISIکنفرانسهاژورنالها

بررسی خاصیت سیتوتوکسیک عصاره های آبی و هیدروالکلی گیاه شیرین بیان (Glycyrihiza glabra L.) بر رده سلولی DU-۱۴۵

محل انتشار: مجله زیست شناسی جانوری تجربی، دوره: 4، شماره: 4
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 66

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:
https://civilica.com/doc/1851983

شناسه ملی سند علمی:

JR_EAB-4-4_004

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402

چکیده مقاله:

چکیده سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان پس از سرطان پوست محسوب می گردد. تاکنون گیاهان دارویی متعددی شناسایی شده اند که دارای ویژگی های ضد سرطانی می باشند. گیاه شیرین بیان با نام علمی Glycyrihiza glabra L. متعلق به خانواده Fabaceae، دارای گیاهان علفی چندساله با سه گونه در ایران است. عصاره ریشه آن در سراسر دنیا کاربرد وسیعی در پزشکی، صنایع غذایی، دخانیات و صنایع دیگر دارد. در این پژوهش خاصیت سایتوتوکسیک عصاره های آبی و هیدروالکلی ریشه شیرین بیان بر سرطان پروستات انسانی (DU۱۴۵) با روش رنگ سنجیMTT  مورد مطالعه قرار گرفت. ریشه شیرین بیان از طریق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان تهیه گردید. سپس عصاره های آبی و هیدروالکلی از این گیاه تهیه شد. رده ی سلولی  DU-۱۴۵در محیط کشت RPMI-۱۶۴۰ حاوی ۱۰% سرم گاوی در انکوباتور با ۵% CO۲ کشت داده شد و تحت غلظت های مختلف عصاره های آبی و هیدروالکلی طی ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت انکوبه شد. از روش MTT برای محاسبه درصد بقاء سلول ها در حضور و فقدان عصاره ها استفاده شد و جذب نوری توسط دستگاه الایزا با طول موج ۵۴۰ نانومتر خوانده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS بررسی گردیدند (۱۲=N، ۰۵/۰=P-value*). نتایج نشان دهنده کاهش  درصد بقاء سلول ها بود که با استفاده از روش MTT محاسبه گردید. نتایج حاصل از این مطالعه بیان می کند که احتمالا عصاره ی آبی و هیدروالکلی گیاه شیرین بیان تا حدودی دارای اثر سیتوتوکسیک می باشند. همچنین در عصاره آبی این گیاه با غلظت های کمتر از ۱۰۰ به دلیل وجود ترکیبات ترپنی کاهش اثرات سایتوتوکسیک دیده شد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

کهین شاهانی پور

دانشگاه آزاد

سارا فرهادبختیاریان فرهادبختیاریان

دانشجو

رامش منجمی

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی فلاورجان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Charrier, JP.; (۱۹۹۹). Two-dimensional antigen in sera of men with ...
  • Chung, L.; (۱۹۹۲). Human Prostate Cancer Model: Roles of growth ...
  • Chunyan, H.; Huaqing, L.; Juan, D.; Baoqing, M.; Hong, Q.; ...
  • Cragy, GM.; Newman, DJ.; (۲۰۰۳). Plant as Source of Anti-Cancer ...
  • Fenwick, GR.; Lutomski, J.; Nieman, A.; (۱۹۹۰). Licorice,Glycyrrhiza Glabra. Compositition, ...
  • Frankel, EN.; (۱۹۹۹). Recent advances I lipid oxidation. J Sci ...
  • Fuenmayor, M.E.P.; Montero, N.J.M.; (۱۹۹۷). In vitro clonal propagation of ...
  • Gilloteaux, J.; Jamison, JM.; Neal, D.; Summers, JL.; (۲۰۱۴). Synergistic ...
  • Hayashi, H.; Hiraoka, N.; Ikeshiro, Y.; (۲۰۰۵). Differential Regulation of ...
  • Kaighn, ME.; (۱۹۷۹). Establishment and characterization of a human prostatic ...
  • Kris Etherton, PM.; Hecker, KD.; Bonanome, A.; Coval, SM.; Binkoski, ...
  • Lampronti, I.; Saab, A.; Gambari, R.; (۲۰۰۵). Medicinal plants from ...
  • Lee, WC.; Roziahanim, M.; Pillai, S.; Perumal, S.; (۲۰۱۲). Antioxidant ...
  • Madhuri, S.; Pandey, G.; (۲۰۰۹). Some anticancer medicinal plants of ...
  • Meshkini, A.; Yazdanparast, R.; (۲۰۰۷). Induction of Megakaryocytic Differentiation in ...
  • Miao, S.; Shi, X.; Zhang, H.; Wang, S.; et al. ...
  • Wang, H.; Cao, G.; Prior, RL.; (۱۹۹۶). Total antioxidant capacity ...
  • Yokota, T.; Nishio, H.; Kubota, Y.; (۱۹۹۸). The inhibitory effect ...
    • نمایش کامل مراجع