ژن های پلاسمیدی مقاومت به کینولون و تشکیل بیوفیلم در جدایه های بالینی اشریشیاکلی
محل انتشار: مجله زیست شناسی جانوری تجربی، دوره: 10، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 139
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EAB-10-4_006
تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402
چکیده مقاله:
اشرشیاکلی یک باکتری است که سبب بیماریهای متعدد در انسان و دام میگردد. این باکتری به دلیل افزایش مقاومت به آنتیبیوتیکها، مشکلات عدیدهای در صنعت دامداری و پزشکی ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه تعیین مقاومت به فلوروکینولونها، شناسایی ژن های پلاسمیدی مقاومت به کینولون (PMQR) و تعیین قدرت تشکیل بیوفیلم توسط سویههای اشرشیاکلی جدا شده از نمونههای انسانی و گاوی در همدان میباشد. در این مطالعه توصیفی تحقیقی، تعداد ۴۰ جدایه اشریشیاکلی (۲۰ جدایه انسانی، ۲۰ جدایه گاوی) مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا مقاومت جدایه ها به سیپروفلوکساسین و لوفلوکساسین با روش میکرودایلوشن براث سنجیده شد و سپس شناسایی ژن های مقاومت به فلوروکینولونها (qnrA، qnrB، qnrC، qnrD، qnrS و acc) با روش PCR انجام گرفت. در ادامه توانایی جدایه های اشرشیاکلی در تولید بیوفیلم با روش میکر تیتر پلیت و میکروسکوپ الکترونی سنجیده شد و نتایج با استفاده از آزمون مربع کای با نرم افزار SPSS (ورژن ۱۹) مورد آنالیز قرار گرفت نتایج میکرو دایلوشن براث نشان داد که از ۴۰ جدایه اشریشیاکلی، ۲۶ جدایه (۶۵ درصد) به سیپروفلوکساسین و ۲۳ جدایه (۵/۵۷ درصد) به لوفلوکساسین مقاوم بود. در بررسی فراوانی ژن های PMQR با روش PCR، فراوانی ژن های qnrA، qnrB، qnrC، qnrD، qnrS و aac به ترتیب ۴۵، ۵/۴۷، ۵/۶۷، ۵/۲۷، ۶۰ و ۵۵ درصد گزارش شد. همچنین نتایج میکروتیتر پلیت نشان داد که۴۰ درصد ایزوله ها توانایی تشکیل بیوفیلم قوی را دارند و تنها ۴ درصد بیوفیلم تشکیل ندادند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مکانیسم اصلی مقاومت اینجدایه ها به فلوروکینولونها مربوط به ژن های PMQR می باشد و احتمالا مصرف بی رویه فلوروکینولونها در عفونت های انسانی، منجر به گسترش مقاومت به این داروها در جدایه های انسانی نسبت به جدایه های گاوی شده است. همچنین تشکیل بیوفیلم در ایجاد مقاومت به فلوروکینولونها نقش بسزایی داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نواب قبادی
مربی، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی ۳۶۹۷-۱۹۳۹۵، تهران، ایران
رضا حکیمی آلنی
استادیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه غیرانتفاعی روزبهان، روزبهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :