پیش بینی کمال گرایی زندانیان بر اساس سبک تفکر سازنده و باورهای غیرمنطقی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک تفکر سازنده و باورهای غیرمنطقی با کمال گرایی زندانیان خراسان شمالی انجام گرفت. روش این تحقیق پیمایش بوده و جامعه آماری آن را کلیه زندانیان خراسان شمالی در سال ۱۳۹۹ تشکیل داده اند که از این تعداد نمونه ای به حجم ۳۰۶ نفر، بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه­گیری طبقه ای نسبی متناسب با حجم جامعه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک تفکر سازنده (اپستین و می یر، ۱۹۹۴)، باورهای غیرمنطقی جونز (۱۹۶۹) و پرسشنامه کمال گرایی تری- شورت، اونس، اسلید و اوی (۱۹۹۵) بوده که پایایی آن ها با استفاده از آزمون کرونباخ به ترتیب ۶۴/۰، ۹۲/۰ و ۹۰/۰ به دست آمده است. در این پژوهش از روش رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از بسته نرم افزار ۲۵ SPSS استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد، بین سبک­های شناختی و باورهای غیرمنطقی با کمال گرایی زندانیان رابطه وجود دارد و زندانیانی که فاقد سبک تفکر سازنده هستند، به دلیل ناسازگاری در روش های مقابله با مشکلات و الگوهای فکری، کمال گرایی منفی بیشتری را از خود نشان می دهند. همچنین نتایج نشان داد تفکرات غیرمنطقی زندانیان می تواند پیش بینی کننده کمال گرایی منفی آنان باشد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که تقویت تفکرات سازنده و تلاش در جهت اصلاح باورهای غیرمنطقی زندانیان می تواند نقش پیشگیرانه ای در کمال گرایی منفی و احتمال بروز جرم داشته باشد.