ارزیابی و مقایسه تقاضای لرزه ای اعضای نیرو کنترل در انواع قاب های کوتاه مرتبه مهاربندی شده همگرای فولادی

از مهمترین اهداف مهندسان سازه، طرح سازه هایی است که بتوانند در برابر زلزله از خود عملکرد مناسبی نشان دهند. آیین نامه های طراحی لرزه ای برای تضمین عملکرد مناسب و شکل پذیری کافی سازهها از اصول طراحی بر مبنای ظرفیت استفاده می کنند. در این روش برای تخمین نیروهای وارد بر اعضای نیرو-کنترل، علاوه بر ترکیبات بار متعارف، از ترکیبات بار تشدیدیافته و نیز تحلیل بر اساس ظرفیت استفاده می شود. در این تحقیق برای ارزیابی دقت نیروهای طراحی آیین نامه ای، انواع قابهای مهاربندی شده ۴ طبقه فولادی مورد بررسی قرار گرفته است . قابها بر اساس ضوابط آیین نامه های ۲۸۰۰ و مباحث ششم و دهم مقررات ملی ساختمان توسط نرم افزار SAP۲۰۰۰ تحلیل و طراحی شدند. سپس با انتخاب زلزله های دور از گسل همان سازه تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرار گرفت . نهایتا بر اساس مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، مقاومت لازم، حاصل از تحلیل استاتیکی با نیروی تشدیدیافته وتحلیل بر اساس ظرفیت در ستونهای دهانه مهاربندیشده، محاسبه شده و با نیروهای ناشی از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی مقایسه شدهاست . نتایج حاکی از آن است که نسبت مقاومت مورد نیاز حاصل از تحلیل بر اساس ظرفیت در حدود یک و نیم الی دو برابر بیشتر از مقاومت طراحی حاصل از زلزله تشدید یافته می باشد. بنابراین روابط آیین نامه ای ارائه شده برای طراحی ستونهای دهانه مهاربندیشده، بیش ازحد محافظه کارانه بوده و باعث غیراقتصادی شدن طرح می شود.