بررسی خسارت سازه فولادی کوتاه مرتبه با رویکرد توزیع بهینه میراگر ویسکوز

نامنظمی پیچشی سبب افزایش قابل ملاحظه تغییرمکان نسبی المانهای سازه ای موجود در سمت نرم پلان و شکل پذیری المانهای موجود در سمت سخت پلان و درنتیجه افزایش میزان خسارت سازه ای نسبت به حالت متقارن می شودکه باید در طراحی المانهای مقاوم در برابر زلزله مورد توجه قرار گیرد. یکی از راههای کنترل اثرات نامطلوب نامنظمی پیچشی بر پاسخ سازههای نامنظم ، استفاده از سیستم های کنترل غیرفعال مانند میراگرها می باشد. در پژوهش حاضر به بررسی اثر حضور میراگرهای ویسکوز و نحوه توزیع آنها بر میزان کاهش خسارت قابهای خمشی فولادی نامنظم پرداخته شده است . به منظور ارزیابی خسارت از منحنی های شکنندگی استفاده شده که یک ابزار آماری برای بیان احتمال فراگذشت از حالت آسیب (عملکرد) معین به عنوان تابعی از پارامترهای تقاضای مهندسی است . در واقع منحنی های شکنندگی احتمال دست یابی به درجه خسارت را به عنوان تابعی از هر سطح از پارامترهای خطر به دست می دهد. با توجه به اهمیت منحنی شکنندگی در ارزیابی خسارت لرزه ای ساختمانها، در این پژوهش به منظور تعیین میزان احتمال خسارت وارده در شدتهای مختلف زمین لرزه، منحنی شکنندگی برای ساختمان دارای قاب فولادی با توزیع بهینه میراگر ویسکوز برای حالت های مودال، یکنواخت و مثلثی مورد ارزیابی قرار گرفته است . جهت کاهش خطای ناشی از انتخاب شتابنگاشت ها از تعداد ۲۲ شتابنگاشت حوزه نزدیک توصیه شده در ] FEMA-P۶۹۵۱۱[ استفاده شده است . نتایج به دست آمده نشان می دهد با کاهش نامنظمی پیچشی در سازه، توزیع میراگرهای ویسکوز در حالت مودال عملکرد بهتری نسبت به سایر حالت های توزیع خواهد داشت .