بررسی عملکرد لرزه ای خاک مستعد روانگرایی بهسازی شده با روش اختلاط عمیق شبکه ای

وقوع روانگرایی در خاک یک تهدید بزرگ برای سازههای مهندسی به شمار میرود. یکی از روشهای رایج بهسازی خاک مستعد روانگرایی، اختلاط عمیق خاک است که میتواند برای بهبود مقاومت برشی خاک و جلوگیری از روانگرایی مورد استفاده قرار گیرد. شبکه ی اختلاط عمیق خاک، با جذب تنشهای برشی سبب کاهش دامنه ی جابهجایی، نشست و نرخ اضافه فشار آب حفرهای شده و با محصورکردن خاک مستعد روانگرایی از بروز گسیختگی برشی حین رخداد لرزه ای جلوگیری میکند. در این پژوهش عملکرد لرزه ای خاک مستعد روانگرایی بهسازیشده با اختلاط عمیق و با الگوی شبکهای به کمک نرم افزار OpenSeesPL، به صورت سهبعدی و به روش عددی مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. ضخامت دیوار شبکهی اختلاط عمیق، شیب سطح زمین و زوایهی قرارگیری شبکه، از جمله پارامترهایی است که بر روی پاسخ خاک بهسازی شده مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است به ازای نسبت بهسازی ثابت، با افزایش ضخامت دیوار شبکه ی اختلاط عمیق، میزان اثربخشی آن افزایش و با افزایش زاویه ی قرارگیری شبکه نسبت به محور قائم، اثربخشی آن کاهش مییابد. شیب سطح زمین نیز تاثیر قابل ملاحظهای بر عملکرد شبکه ی اختلاط عمیق ندارد.