تاثیر خاکستربادی و پلی کربوکسیلات اتر بر رفتار نانوصفحات گرافن اکساید در محیط قلیایی سیمان

در سالهای اخیر تحقیقات فراوانی بر روی اثرات تقویت کنندگی گرافن اکساید در کامپوزیت های سیمانی انجام شده است . اما صرفنظر از اثرات مطلوب گرافن اکساید، موردی که استفاده از آن را با محدودیت هایی مواجه کرده است ، عدم پخش شوندگی یکنواخت و پایدار این نانوصفحات در کامپوزیت های سیمانی بودهاست . در این تحقیق ، تاثیر پوزولان خاکستربادی و فوقروانکننده پلی کربوکسیلات اتر بر پخش پذیری و پایداری نانوصفحات گرافن اکساید در آب و محیط قلیایی سیمانی بررسی شده است . پخش پذیری این نانوصفحات با استفاده از تحلیل نتایج مشاهدات چشمی و طیف سنجی مرئی -فرابنفش بررسی گردید. نتایج آزمایش ها حاکی از ارتباط بین حضور پوزولان خاکستر بادی و نانوصفحات گرافن اکساید به صورت افزایش کلوخه شدگی گرافن اکساید با حضور و افزایش مقدار خاکستربادی در هر دو محیط آبی و قلیایی سیمانی بودند. اما با افزودن فوقروانکننده پلی کربوکسیلاتاتر، به عنوان یک عامل پخش کننده دیگر با مکانیزم ایجاد ممانعت فضایی و بارهای الکترو استاتیک ، پخش شدگی نانوصفحات گرافن اکساید به شدت افزایش یافت . این بهبود در پخش پذیری نانوصفحات در حضور پلی کربوکسیلات اتر و خاکستربادی از نظر پایداری زمانی نیز عملکرد خوبی از خود نشان داد. نتایج این تحقیق می تواند به ایجاد بستری برای استفاده مناسب و بهینه تر نانو مواد در کامپوزیت های سیمانی کمک نماید.