مروری بر روشهای کمی سازی ضایعات ساختمانی ، مربوط به مصالح پرکاربرد، در پروژههای ساختمانی

در سالهای اخیر، موضوع استفاده ناکارآمد از مصالح ساختمانی و افزایش تولید ضایعات ساختمانی ، مورد توجه بسیاری از کشورها قرار گرفته است . در ایران توجه چندانی به موضوع مذکور نشده است و روش دقیقی جهت کنترل و محاسبه ضایعات ساختمانی وجود ندارد. کمی سازی ضایعات، به علت ویژگی های خاص مصالح در پروژههای مختلف ، یک فرآیند دشوار است ، از این رو اندازهگیری میزان ضایعات ساختمانی تولید شده در نقاط مختلف دنیا با روشهای متفاوتی انجام می گیرد. زیرا طیف متغیرهای درگیر فرآیند ساخت و روشهای مورد استفاده جهت اندازه گیری ضایعات ساختمانی متفاوت هستند. برخی کشورها ضایعات ساختمانی را برحسب وزن ضایعات اندازهگیری می کنند، در حالی که کشورهای دیگر به علت فقدان محل های دفن ضایعات، حجم ضایعات ساختمانی را مورد بررسی قرار می دهند. اکثر کشورها، ضایعات ساختمانی را در محل هایی مخصوص به دفع زباله که سرپوشیده یا سرباز می باشد دفن می کنند. محل های دفع ضایعات می توانند: زیر خاک یا حتی زیر سطح دریا تعبیه شده باشند. قانونگذاری دولت ها بر این است که ضایعات ساختمانی در محل ساخت انباشته نشوند و بلافاصله پس از انجام یک فرآیند خاص، ضایعات به محل های مخصوص دفن ضایعات ساختمانی حمل شوند. بنابراین توجه دولت ها بر این است که با یافتن راهحلی مناسب جهت کمی سازی ضایعات ساختمانی ، به کنترل وزن وحجم ضایعات ساختمانی تولید شده ناشی از فعالیت های عمرانی بپردازند. هدف از این مقاله شناسایی و مروری بر انواع روشهای کمی سازی ضایعات ساختمانی است که قدمی موثر در راستای کمی سازی ضایعات ساختمانی وکنترل آن می باشد. سعی شده که روشهای متداول کمی سازی ضایعات ساختمانی با ذکر مثال بیان شوند و مناسب ترین روش به مدیران شهری پیشنهاد شود.