طراحی تیرعمیق با بارگذاری متقارن و عمق متغیر به روش بست و بند

در بعضی از قسمت های سازه فرضیاتی که به طور معمول برای تحلیل سازهها درنظر می گیریم از جمله فرضیات برنولی کاربرد ندارند؛ مانند حضور یک بار متمرکز یا یک تغییر هندسه ناگهانی که منجر به ایجاد یک ناحیه آشفته به فاصله عمق آن عضو از نقطه مورد نظر می شود. در این مواقع یک بخش هایی از سازه به صورت ناحیه B و یک بخش هایی به صورت ناحیه D تعریف می شوند. برای تحلیل ناحیه B توزیع کرنش ها در ارتفاع عضو خطی درنظرگرفته می شوند اما در نواحی D به دلیل آشفته بودن تنش ها از روشی تحت عنوان روش بست و بند، که یک روش تحلیل و طراحی به صورت دستی است ، کمک گرفته می شود. در این مقاله این روش در قالب یک مثال طراحی توضیح داده شده است . در ضمن این مثال، از مفهوم ضریب محصوریت ، که در ویرایش ۲۰۱۹ آیین نامه انجمن بتن آمریکا ]۱[ به ضوابط روش بست و بند اضافه گشت ، استفاده خواهد شد. این ضریب با درنظرگرفتن بتن اضافی پیرامون ناحیه مورد بررسی ، که از یک طرف مقاومت عضو را افزایش می دهد و از طرف دیگر منجر به وضعیتی به نام بطری شکل شدن می شود، سعی در ارائه ابعاد مطلوب دارد.