تحلیل تغییرات متغیرهای هیدرواقلیمی و کاربری اراضی با استفاده از آزمونهای آماری در حوضه آبریز اهرچای

آب ماده ای است که همه موجودات روی زمین برای بقای خود به آن وابسته اند و عملکرد طبیعت و توسعه ی جامعه بشری از آن جدا نیست . مشکلات افزایش جمعیت ، کمبود منابع و تخریب محیط زیست ، کمبود منابع آب را بیش از پیش جدی می کند. بنابراین ، چگونگی ارزیابی علمی منابع آب، پیش شرط مدیریت کارآمد و بهره برداری منطقی از منابع آب است . رواناب به عنوان یکی از شاخص های مهم منابع آب، نتیجه تعامل بین اقلیم و سطح زمین است . رواناب نه تنها توسط فعالیت های انسانی دچار تغییر در حجم آب می شود، بلکه به تغییرات اقلیمی نیز بسیار حساس است . بنابراین ، تحلیل روند سریهای زمانی دادههای اقلیمی نقش کلیدی در مطالعات هیدرولوژیکی ایفا می کند. عواملی که می توانند روند یک پدیدهی هیدرولوژیکی را تحت تاثیر قرار دهند شامل عوامل انسانی و اقلیمی هستند. در این پژوهش سعی بر این شده است که روند سریهای زمانی پدیدههای هیدرولوژیکی مورد بررسی قرار گرفته وتغییرات ناگهانی که در سری زمانی این دادهها رخ داده، شناسایی شوند. بدین منظور، از آزمون من -کندال برای تحلیل روند و از آزمونهای پتیت و من -کندال دنباله ای برای شناسایی نقاط تغییر استفاده گردیده است . دادههای مورد استفاده در این تحقیق که در مقیاس جمع آوری شدهاند، شامل دادههای هواشناسی بارش، تبخیر و دما، دادهی سنجش از دور شاخص گیاهی نرمالایز شده (NDVI) و همچنین ، دادههای هیدرومتری مربوط به حوضه ی آبریز اهرچای هستند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که علی رغم روند افزایشی سری زمانی بارش از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۲۰، رواناب شاهد روند کاهشی معناداری در خروجی حوضه ی آبریز بوده است . دیگر پارامترهای اقلیمی نیز با روند صعودی همراه بوده است .