تاثیر آزادسازی تجاری و سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی ایران

در این تحقیق سعی شده به بررسی تاثیرگذاری آزادسازی تجاری و سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی ایران پرداخته شود. پایه نظری برای این تحقیق بر اساس مدل تسن (۲۰۰۶) است. تحقیق حاضر بر دو جنبه رشد اقتصاد قرار دارد: رشد اقتصاد کل در طول دوره زمانی ۱۳۸۵-۱۳۳۸ و رشد اقتصاد بدون بخش نفتی در طول دوره ۱۳۸۵-۱۳۵۳. بررسی­ها براساس نرم­افزارهای Eviews و Microfit می­باشند، که با کمک آزمون­های علیت انگل- گرنجر و هم انباشتگی در طول دوره­های کوتاه­مدت و بلندمدت با الگوهای تصحیح خطا (ECM) و الگوی خود رگرسیونی با وقفه توزیعی (ARDL) صورت گرفته است.نتایج بدست آمده از تخمین مدل حاکی از آن است که شاخص آزادسازی تجاری در دوره کوتاه­مدت بر رشد اقتصادی (کل و بدون بخش نفتی) اثر مثبت و معنی­داری دارد، ولی در دوره بلندمدت تنها بر رشد اقتصاد کل معنی­دار می­باشد. همچنین شاخص سرمایه انسانی تنها در دوره بلندمدت بر رشد اقتصاد (کل و بدون بخش نفتی) اثر مثبت و معنی­داری دارد و در دوره کوتاه­مدت اثرات مثبت بوده ولی بی­معنی­ می­باشند