نقش سیستم آموزش الکترونیکی بر مهارت تفکر سطح بالا و مهارت یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان با نقش میانجی علاقه به یادگیری

هدف پژوهش، تعیین تاثیر سیستم آموزش الکترونیکی بر مهارت تفکر سطح بالا و مهارت یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان با نقش میانجی علاقه به یادگیری می باشد. پژوهش حاضر از حیث هدف، کاربردی و از حیث روش، توصیفی- همبستگی می باشد. تعداد کل جامعه آماری پژوهش شامل ۱۷۵۵ نفر از دانش آموزان کارودانش و فنی وحرفه ای (دخترانه و پسرانه) متوسطه دوم شهرستان محمودآباد بود که براساس جدول مورگان نمونه‎ای برابر ۳۱۵ نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های مربوط سیستم آموزش الکترونیکی از یوزرلن (۲۰۱۰)، پرسشنامه علاقه به یادگیری، برگرفته از پژوهش بتاچرجی (۲۰۰۱) و متییسون (۱۹۹۱) و روکا و همکاران (۲۰۰۶)، پرسشنامه مهارت تفکر سطح بالا از عبدی و همکاران (۱۳۹۳) و پرسشنامه مهارت یادگیری خودتنظیمی از بوفارد و همکاران (۱۹۹۵) بود که روایی (صوری و محتوایی) و پایایی پرسشنامه ها حاکی از روایی و پایایی مناسب ابزار اندازه گیری بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون معادلات ساختاری و تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار spss_۲۶و 〖pls〗_۳ استفاده شد. نتایج پژوهش، تاثیر سیستم آموزش الکترونیکی را بر مهارت تفکر سطح بالا و مهارت یادگیری خودتنظیمی با نقش میانجی علاقه به یادگیری در بین دانش آموزان دختر و پسرکارودانش و فنی وحرفه ای متوسطه دوم شهرستان محمودآباد تایید کرد.