بررسی مقایسه ای نقش ابعاد جهت گیری مذهبی و ابعاد شخصیت در پیش بینی سبک های مقابله مادران کودکان با و بدون ناتوانی ذهنی

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای نقش ابعاد شخصیت و ابعاد جهت گیری مذهبی در پیش بینی سبک های مقابله با استرس در مادران با و بدون کودک دارای ناتوانی ذهنی بود. روش: در این مطالعه توصیفی از نوع تحلیل همبستگی، ۱۲۴ مادر دارای کودک ناتوان ذهنی و ۱۲۴ مادر دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین مراکز آموزشی منطقه ۵ و ۶ تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های مذهب گرایی اسلامی، پنج عامل شخصیت و سبک های مقابله بود و از آزمون های آماری تحلیل همبستگی و رگرسیون برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: مقایسه دو گروه نشان داد که باورهای مذهبی خصوصا مذهب گرایی و ارزنده سازی مذهبی نقش مهمی در پیش بینی سبک مقابله مسئله محور در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی نسبت به مادران دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی دارند، و از بین ابعاد شخصیت، بعد روان نژندی نقش بیشتری در پیش بینی سبک های مقابله هیجان محور در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی دارد (۰/۰۱۹=P) . اما باورهای مذهبی در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی در قیاس با مادران دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی نقش معناداری در پیش بینی سبک مقابله هیجان محور نداشت. نتیجه گیری: در قیاس با مادران دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی، باورهای مذهبی پیش بینی کننده های خوبی برای سبک مقابله مسئله محور و ابعاد شخصیت (عمدتا روان نژندی) پیش بینی کننده های خوبی برای سبک مقابله هیجان محور در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی هستند.