نقش باورهای معنوی و معنویت در افزایش خودمراقبتی سالمندان

زمینه و هدف: سالمندی طبق تعریف جمعیت شناسان از سنین ۶۰ تا ۶۵ سالگی آغاز می شود و پدیده ای رو به رشد در قرن بیست و یکم در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. تخمین زده می شود که تا پایان سال ۲۰۵۰ این جمعیت، ۱۶ درصد از جمعیت جهان را دربر بگیرد. ایران نیز با افزایش جمعیت سالمندان خود مواجه است. با توجه به افزایش سریع جمعیت سالمندان و همچنین، آسیب پذیر بودن آنها نسبت به سایر گروه های جمعیتی سالمندان نیازمند توجه و رعایت و برخورداری از الگوی مراقبتی ویژه میباشند . به نظر میرسد افرادی که گرایش های معنوی بیشتری دارند، از سطح امیدواری و رضایتمندی بیشتری برخوردار هستند و هنگام مواجهه با آسیب و تروما، واکنش بهتری نسبت به درمان دارند. این پژوهش به منظور تعیین نقش باورهای معنوی و معنویت در جهت افزایش خودمراقبتی در سالمندان انجام شد.روش بررسی: این مقاله حاصل یک مطالعه مروری است که براساس مقالات جستجو شده از منابع کتابخانه ای و منابع اینترنتی گردآوری شده است. برای مرور متون استراتژی جستجو به زبان فارسی از کلیدواژه های "معنویت درمانی، باورهای معنویت، خودمراقبتی، سالمندان "در بانک های اطلاعاتی فارسی SID, Magiran, Irandoc, Iranmedex بدون محدوده زمانی استفاده گردید. همچنین جستجو به زبان انگلیسی با کلیدواژه هایspiritual, spiritual therapy: Self-care, Elderly, در بانک های اطلاعاتی PubMed, Science direct, Scopus, Google Scholar, Ovid انجام شد.یافته ها: نتایج این مطالعه مروری نشان داد که بین تجارب معنوی سالمندان با خودمراقبتی سالمندان ارتباط وجود دارد و استفاده از راهبردهای مبتنی بر معنویت و باورهای معنوی می تواند موجب بهبود خود مراقبتی و ارتقاء سلامت و کیفیت زندگی سالمندان شود.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت روزافزون خودمراقبتی و مشکلاتی که سالمندان با آن دست و پنجه نرم می کنند، پیشنهاد میشود به منظور حفظ و ارتقای سطح سلامت و کیفیت زندگی سالمندان، توجه بیشتری در زمینه برنامه های مراقبتی و آموزشی با جنبه معنوی برای سالمندان صورت گیرد.