پیش بینی اندیشه پردازی خودکشی براساس دشواری تنظیم هیجان و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در سالمندان ساکن در سرای سالمندی

زمینه و هدف: امروزه در بسیاری از کشورها خودکشی افراد سالمند بهعنوان یک مساله مهم بهداشت عمومی مطرح است. از اینرو، پژوهش حاضر با هدف پیشبینی اندیشهپردازی خودکشی براساس دشواری تنظیم هیجان و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در سالمندان ساکن در سرای سالمندی انجام شد.روش بررسی: پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان ساکن در سرای سالمندان وابسته به سازمان بهزیستی شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود، که با روش نمونهگیری در دسترس تعداد ۱۰۰ نفر انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل چکلیست اطلاعات دموگرافیک-فرم محقق ساخته، پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان (گراتز و رومر، ۲۰۰۴)، پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (والکر و همکاران، ۱۹۸۷) و پرسشنامه ایدهپردازی خودکشی (بک، ۱۹۷۹) پاسخ دادند. تحلیل دادهها با روشهای آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار)، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با SPSS نسخه ۲۶ انجام شد.یافتهها: نتایج نشان داد که بین نمره کل دشواری تنظیم هیجان (۰/۶۱۲=r و ۰/۰۱۸>P) و ابعاد آن با اندیشهپردازی خودکشی سالمندان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد (۰/۰۵>P). این رابطه بین سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (۰/۴۷۹-=r و ۰/۰۲۶>P) و ابعاد آن با اندیشهپردازی خودکشی منفی و معنادار بود (۰/۰۵>P). همچنین، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که عامل دشواری تنظیم هیجان و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در مجموع توان پیشبینی ۳۲ درصد از واریانس اندیشهپردازی خودکشی در میان سالمندان را داشتهاند.نتیجهگیری: با توجه به نتایج میتوان گفت افزایش مهارت تنظیم هیجانی و ارتقای سبک زندگی سلامتمحور میتوانند در کاهش اندیشهپردازی خودکشی در افراد در معرض خطر موثر واقع گردد.