کیفیت زندگی و نیازهای برآورده نشده سالمندان مبتلا به اختلالات روانپزشکی مزمن

مقدمه: یکی از شایع ترین بیماری های مزمن در سالمندان، اختلالات روانپزشکی است. به دلیل ماهیت بیماری روانی، نیازهای برآورده نشده در این گروه از بیماران کمتر مورد توجه قرار گرفته است. نیازهای برآورده نشده طبق تعریف، تفاوت بین خدمات مورد نیاز به دلیل مشکلات سلامتی افراد و خدماتی است که واقعا دریافت می کنند.شناسایی و رسیدگی به نیازهای برآورده نشده بیماران روانی از این جهت مهم است که با کیفیت زندگی افراد مرتبط است. اگرچه مطالعاتی وجود دارد که بر روی سالمندان متمرکز شده و رابطه بین نیازهای برآورده نشده و کیفیت زندگی آنها را ارزیابی کرده است. بیشتر آنها بر روی بیماران مسن مبتلا به یک اختلال روانپزشکی مانند زوال عقل تمرکز داشتند.هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه نیازهای برآورده نشده و کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به اختلالات روانپزشکی بود.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی با روش نمونه گیری در دسترس بر روی کلیه بیماران روانپزشکی مزمن بستری در بیمارستان روانپزشکی رازی شهر تهران انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHO) پرسشنامه نیازهای براورده نشده (CANSAS) استفاده شد. یافته ها و نتیجه گیری: نیازهای برآورده نشده با کیفیت زندگی رابطه منفی معنادار وجود داشت. (۰/۰۵ > P )میزان اثر نیازهای براورده نشده بر کیفیت زندگی ۰/۳۷- بود.همچنین بیشترین رابطه بین ابعاد کیفیت زندگی و نیازهای برآورده نشده به ترتیب مربوط به سلامت روان، سلامت جسمی، سلامت محیط و روابط اجتماعی بود. بحث:بر اساس یافته های این مطالعه، ضروری است که مدیران و مراقبین سلامت برنامه هایی به منظور کاهش نیازهای برآورده نشده و افزایش کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به بیماری روانپزشکی مزمن ارائه دهند.