پیش بینی افسردگی بر اساس شفقت به خود و تمایز یافتگی خود با نقش واسطه ای بهزیستی معنوی در دانشجویان

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی افسردگی بر اساس شفقت به خود و تمایز یافتگی خود با نقش واسطه ای بهزیستی معنوی در دانشجویان بود. روش بررسی: طرح پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی، جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان در حال تحصیل دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال ۱۴۰۱ و حجم نمونه آماری شامل تعداد ۲۵۰ نفر از دانشجویان دختر و پسر مجرد و متاهل در حال تحصیل در مقاطع مختلف اعم از کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به دست آمد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسش نامه های افسردگی بک(۱۹۹۶) ، شفقت به خود نف(۲۰۰۳) ، تمایز یافتگی اسکورون و فریلندر (۱۹۹۸) و بهزیستی معنوی الیسون و پالوتزین(۱۹۸۲) بود. فرضیات تحقیق با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مدل تجربی داده ها یا مدل مفهومی دارای برازش خوبی است . براساس یافته ها، سطوح بالا و بهینه شفقت به خود و تمایزیافتگی رابطه منفی با اختلال افسردگی دارد و بهزیستی معنوی، رابطه بین شفقت به خود و تمایزیافتگی خود با افسردگی را به صورت منفی و معنادار میانجیگری می کند. نتیجه گیری: مبتنی بر یافته های پژوهش، آموزش شفقت به خود و تمایزیافتگی به عنوان عوامل موثر بر افسردگی به افراد به منظور پیشگیری اولیه، ثانویه یا ثالت از اختلال افسردگی پیش بینی می شود.