اثرات میزان های مختلف مصرف کود نیتروژن و آبیاری تکمیلی بر خصوصیات زراعی و عملکرد دانه ارقام گندم دیم

این مطالعه با هدف بررسی اثرات میزان های مختلف مصرف کود نیتروژن و آبیاری تکمیلی بر خصوصیات زراعی و عملکرد دانه ارقام گندم دیم در شهرستان کوهدشت اجرا شد. به همین منظور، آزمایشی به صورت کرت­های دو بار خرد شده با طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار و به مدت دو سال زراعی (۹۴-۱۳۹۲) انجام شد. تیمار آبیاری در کرت های اصلی (شرایط دیم (شاهد)، آبیاری تکمیلی در زمان کاشت، آبیاری تکمیلی در زمان کاشت + گلدهی در هر مرحله به میزان ۵۰ میلی متر) و دو رقم گندم نان کریم و کوهدشت در کرت های فرعی و مقادیر مختلف نیتروژن (۰، ۶۰ و ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار) در کرت های فرعی فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و تعداد سنبله در واحد سطح با مصرف نیتروژن به طور معنی­دار افزایش یافت اما بین دو سطح مصرف نیتروژن تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بنابراین مناسب ترین مدیریت مصرف نیتروژن با در نظر گرفتن مسائل اقتصادی مصرف ۶۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن می باشد. همچنین آبیاری تکمیلی باعث افزایش معنی­دار عملکرد دانه شد اما بین تیمارهای آبیاری تکمیلی اختلاف معنی داری وجود نداشت. با لحاظ مسائل اقتصادی می توان نتیجه گرفت که آبیاری تکمیلی به میزان ۵۰ میلی­متر در زمان کاشت نسبت به تیمار شاهد (شرایط دیم) و آبیاری در زمان کاشت + گلدهی برتر بود. اگرچه اثر اصلی رقم در صفات مورد بررسی معنی­دار نبود اما با توجه به اثرات متقابل فاکتورها، رقم کریم در شرایط آبیاری تکمیلی در زمان کاشت با مصرف ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار بیشترین عملکرد دانه را تولید نمود. در نهایت استنباط می شود با استفاده از مدیریت آبیاری تکمیلی و مصرف نیتروژن بتوان عملکرد دانه گندم را در شرایط دیم بهبود بخشید.