تعیین محل بهینه میراگر جرمی تنظیم شونده (TMD) در ساختمان های بلند مرتبه بتن مسلح

استفاده از سیستم های کنترل یکی از راه های مناسب برای مقابله با نیروی زلزله است. سیستم های کنترل غیرفعال با دارا بودن مزایای عمده ای از قبیل عدم نیاز آن ها به منبع نیروی خارجی، سهولت نصب و نگهداری و همچنین ساده بودن ساز و کار آن ها نسبت به سایر روش های کنترلی، بیشتر مورد توجه محققان قرار گرفته است. میراگرهای جرمی تنظیم شونده (TMD) از جمله سیستم های کنترل غیرفعال هستند که جهت کاهش ارتعاشات لرزه ای به سازه ها متصل می گردند. در این مقاله سازه های بتن مسلح بلند مرتبه با تعداد طبقات ۱۵، ۳۰ و ۴۵ طبقه با سیستم قاب خمشی بتن مسلح ویژه در نظر گرفته شده و با جانمایی میراگر منفرد و چندگانه در ارتفاعات مختلف سازه، رفتار لرزه ای سازه ها تحت ۷ رکورد زلزله نزدیک گسل ارزیابی گردیده است. با توجه به نتایج به دست آمده مشاهده گردید استفاده از میراگر جرمی تنظیم شونده (TMD) باعث بهبود رفتار لرزه ای سازه ها شده و همچنین کاهش مقادیر برش پایه، تغییر مکان ماندگار بام و تغییر مکان نسبی طبقات (دریفت) را به همراه داشته است. بهترین محل برای این نوع میراگرها در ابتدا بر روی بام بوده و با توجه به افزایش تعداد طبقات لازم است این میراگرها حداقل با فاصله هر ۵ طبقه استفاده شده تا بهبود رفتار لرزه ای مشاهده شود. همچنین مشاهد شد که باید میراگرها به صورت متقارن در پلان قرار داده شوند.