اثربخشی آموزش تربیت مثبت مدرسه محور بر کاهش بی تفاوتی اخلاقی و رفتارهای قلدری در دانش آموزان ابتدایی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تربیت مثبت مدرسه محور بر کاهش بی تفاوتی اخلاقی و رفتارهای قلدری در دانش آموزان ابتداییمی باشد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد. حجم نمونه متشکل از ۴۰ دانش آموز پایه چهارم ابتدایی (۲۰ نفر گروه آزمایش، ۲۰ نفر گروه کنترل) بود که به کمک روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه رفتار شرکت کننده در قلدری، و پرسشنامه مکانیسم بی تفاوتی اخلاقی بندورا و همکاران (۱۹۹۶) بود. در ابتدایی پژوهش از هر دو گروه (آزمایش و کنترل) پیش آزمون هر دو پرسشنامه های پژوهش به عمل آمد سپس گروه آزمایش به مدت جمعا ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش تربیت مثبت مدرسه محور را دریافت نمود در حالی که گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. در پایان، پس آزمون هر دو پرسشنامه های پژوهش بر روی هر دو گروه انجام شد.جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، کجی و کشیدگی) و در بخش آمار استنباطی از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که آموزش تربیت مثبت مدرسه محور برکاهش بی تفاوتی اخلاقی و رفتارهای قلدری در دانش آموزان ابتدایی گروه آزمایش که آموزش دیده بودند نسبت به گروه کنترل که آموزش دریافت نکرده بودند، به طور معنی داری بالاتر بود. یافته های حاصل شده، بر اثربخشی آموزش تربیت مثبت مدرسه محور برکاهش بی تفاوتی اخلاقی و رفتارهای قلدری در دانش آموزان ابتدایی تاکید کرد.