شکل گیری و تحول باورهای کودکان ۶ -۳ ساله درباره دانش و دانستن

پژوهش حاضر با هدف بررسی تحول باورها در سنین کودکی با درنظر گرفتن نظریه ذهن انجام شد. بدین منظور، تعداد ۷۵ کودک در سنین ۶-۳ سال از مهدکودک های شهر تهران انتخاب شدند. برای هر کودک دو تکلیف باور غلط و دو تکلیف معرفت شناسی شخصی در نظر گرفته شد. نتایج نشان دادند که بین معرفت شناسی شخصی، نظریه ذهن، و سن رابطه معنادار مثبت دیده می شود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند که معرفت شناسی شخصی از طریق سن و نظریه ذهن قابل پیش بینی است. بر این اساس، کودکان سنین بالاتر نمره های بالاتری در معرفت شناسی شخصی کسب کردند، به گونه ای که تقریبا %۳۱ از واریانس معرفت شناسی شخصی از طریق سن تبیین شد. همچنین، کودکانی که نمره های بالاتری در معرفت شناسی شخصی کسب کردند نمره های بالاتری در توانایی نظریه ذهن به دست آوردند. دو متغیر سن و نظریه ذهن همراه با هم، %۵/۳۲ از واریانس معرفت شناسی شخصی را تبیین کردند. به علاوه، مرحله انتقال به دوگانه نگری در نمونه مورد بررسی، مشاهده نشد.