بررسی رابطه هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هوش به عنوان یکی از وجوه قابل توجه درسازش یافتگی افراد با محیط و از عوامل مهم تفاوت های فردی به شمار می رود. برخی صاحب نظران هوش را به عنوان ماهیتی واحد و برخی آن را واجد مولفه ها و مقوله های بی شماری می دانند. مهارت ها و تواناییهای هیجانی و اجتماعی که تحت عنوان هوش هیجانی مشهورند از جمله پیش بینی کننده های قوی پیشرفت تحصیلی هستند. آموزش مهارتهای هیجانی و اجتماعی میتواند هم در دراز مدت و هم در کوتاه مدت موجب موفقیت افراد باشد با گنجاندن مفهوم هوش هیجانی در برنامه آموزشی مدارس و دبیرستانها میتوان به دانش آموزان کمک کرد تا بهتر با فشارهای تحصیلی مقابله کنند و کمتر دچار مشکلات هیجانی یا ترک تحصیل شوند. یک سیستم آموزشی صحیح و موثر منجر به شکوفا شدن ظرفیتهای یادگیرنده، افزایش شایستگی ها و ارزشهای آنها میشود. با شدن ظرفیت های یادگیرنده، افزایش شناخت چنین پتانسیل عظیم آموزش همه جوامع مترقی خود را متعهد به جهانی شدن آموزش با هدف صریح ارائه «آموزش با کیفیت برای همه» کرده اند. هوش هیجانی با داشتن مولفه هایی همچون خودآگاهی و کنترل هیجانات و احساسات، عامل مهمی در تعیین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان محسوب میشوند