نقشه راه شهرسازی در افق ۱۴۴۰

شهر محل تعاملات اجتماعی و تجلی گاه ارزش های جامعه و بسترساز رشد و نمو جامعه است.امروزه کالبد و فضای شهرهای ایران به دلیل غلبه مدرنیته و پست مدرن، به فضاهایی خالی ازروح و تعامل اجتماعی با هویت ایرانی- اسلامی تبدیل شده و عملکرد های مادی گرایانه بر شهرچیره شده است، با توجه به ظهور و بروز نمادهای غربی در فضاهای شهرهای ایران و با علم باراینکه فضا بر رفتار شهروندان نیز تاثیر می گذارد، به تدریج سبک زندگی ایرانی - اسلامی دچارتغییر شده و جای خود را به زندگی مادی گرایانه لیبرالی داده است. در صورت عدم تبیین نقشهراه معین و مشخص در حوزه مطالعات شهری، بافت فرهنگی - اجتماعی شهرهای ایرانیدست خوش تغییرات منفی خواهد شد. زمانی که بستر و ظرف تحق اهداف سایر سیستم هایموثر بر رشد و بالندگی جامعه، منطبق با آرمان ها و اصول پیشرفت آن نباشد، الگوهای برنامه ریزی برای پیشرفت آن جامعه با مشکلاتی مواجه می شود. با توجه به اینکه پیشرفت اسلامی به «فرآیند حرکت جامعه از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب مبتنی بر مبانی ارزشی و بینشی اسلام در چارچوب حقوق و فقه اسلامی» است، در این مقاله بر آنیم تا نقشه راه شهرسازی در ق ۱۴۴۰ را با مطالعه اجتهادی ادله دینی تبیین کنیم. روش تحقیق این نوشتار،روش اجتهاد دینی بوده و روش گردآوری اطلاعات نیز کتابخانه ای و اسنادی است.