تاثیر سیلیکون درشت دانه و نانوذره بر افزایش مقاومت به خشکی در نونهال های دارمازو (.Quercus infectoria Oliv)
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 64
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFPR-28-2_003
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1402
چکیده مقاله:
سیلیکون در افزایش مقاومت گیاهان به تنش خشکی، نقش بسزایی دارد. در پژوهش پیش رو، تاثیر سیلیکون در شرایط تنش خشکی بر نونهال های دارمازو (Quercus infectoria Oliv.) بررسی شد. نونهال ها از نهالستان جنگلی اداره منابع طبیعی شهرستان مریوان به دانشگاه ارومیه منتقل شدند. سپس، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. نونهال ها در ابتدا با دی اکسیدسیلیکون در دو نوع درشت دانه و نانوذره به صورت پیش تیمار با غلظت های مختلف (صفر، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی گرم در لیتر) و برابر با ظرفیت زراعی به مدت ۳۰ روز آبیاری شدند. سپس، تنش خشکی در سه سطح شامل قطع آبیاری (تنش شدید)، آبیاری براساس ۵۰ درصد ظرفیت زراعی (تنش متوسط) و آبیاری براساس ظرفیت زراعی (شاهد) بر نونهال های پیش تیمارشده به مدت ۲۱ روز اجرا شد. نتایج نشان داد که اثرات مستقل نوع سیلیکون بر سیلیس، تنش خشکی بر پرولین و غلظت سیلیکون بر مقدار پرولین و سیلیس نونهال ها معنی دار بودند، اما معنی داری اثرات متقابل تنش خشکی با نوع سیلیکون و نیز تنش خشکی با غلظت سیلیکون فقط بر مقدار پرولین تایید شد. هیچ یک از اثرات مستقل و متقابل عوامل موردبررسی بر پارامترهای رویشی و مقدار هیدرات های کربن معنی دار نبودند. اعمال تیمار سیلیکون فقط در شرایط تنش شدید خشکی، تاثیر معنی داری بر کاهش مقدار پرولین داشت، اما تفاوت معنی داری ازنظر استفاده از سیلیکون های درشت دانه و نانوذره مشاهده نشد. البته جذب سیلیس در حالت نانوذره بیشتر بود. به طورکلی در شرایط تنش شدید خشکی، اعمال سیلیکون های درشت دانه و نانوذره در غلظت ۵۰ میلی گرم در لیتر توانست تحمل نونهال های دارمازو را در برابر تنش خشکی افزایش دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شادی تشکری
M.Sc. Graduated of Forestry, Department of Forestry, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Urmia University, Urmia, Iran
نسرین سیدی
Assistant Prof., Department of Forestry, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Urmia University, Urmia, Iran
عباس بانج شفیعی
Associate Prof., Department of Forestry, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Urmia University, Urmia, Iran
ناصر عباس پور
Associate Prof., Department of Biology., Faculty of Sciences, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :