بررسی تاثیر آموزش بر رفتارهای مراقبت از سقوط سالمندان تحت پوشش مراکزبهداشتیدرمانی: کارآزمایی بالینی تصادفی شدهدوسوکور

مقدمه: سقوط یک مشکل جدی در جامعه سالمندان محسوب می شود که در نتیجه تداخل عوامل خطرساز متعددی مانند عوامل زیستی،رفتاری، محیطی و اقتصادی - اجتماعی بروز میکند و عوارض فراوانی به همراه دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش بر رفتارهایمراقبت از سقوط سالمندان تحت پوشش مراکز بهداشتی - درمانی شهر اردبیل انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور بود که بین ۱۱۰ سالمند تحت پوشش مراکز بهداشتی - درمانیشهر اردبیل انجام گرفت. سالمندان به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و با تخصیص تصادفی در گروه های مداخله و شاهدقرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، آزمون کوتاه شده وضعیت شناختی AMTS ، آزمون کوتاه وضعیتذهنی MMSE و مقیاس رفتاری سقوط افراد سالمند FaB بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری (کای دو، تی مستقل، آنالیزواریانس یک طرفه و اندازه گیری های مکرر) تحت نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تحلیل شدند.یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمرات رفتارهای مراقبت از سقوط در سالمندان گروه مداخله و شاهد قبل از آموزش به ترتیب۰۶ / ۱۱ ±/ ۰۱ / ۶۴ و ۳۰ / ۱۲ ± ۹ / ۶۵ بود. نتایج ارزیابی مجدد ۱ و ۳ ماه پس از آموزش در سالمندان گروه مداخله نشان داد که میانگین وانحراف معیار نمرات رفتارهای مراقبت از سقوط افزایش یافت (به ترتیب ۹۱ / ۱۱ ± ۲۸ / ۷۷ و ۶۱ / ۸ ± ۶۷ / ۹۱ ) که از نظر آماری معنی داربود ( ۰۰۱ / ۰ = P .)نتیجه گیری: نتایج نشان داد آموزش رفتارهای مراقبت از سقوط، عملکرد سالمندان را در پیشگیری از سقوط افزایش می دهد، از این روپیشنهاد می شود ارتقای سطح آگاهی و عملکرد سالمندان در برنامه خود مراقبتی آنان مدنظر قرار گیرد