بررسی روش های تعیین پارامتر پایدارسازی در مسئله انتقال به سمت پایین
محل انتشار: مجله فیزیک زمین و فضا، دوره: 34، شماره: 3
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESPHYS-34-3_005
تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1402
چکیده مقاله:
یکی از مراحل اصلی در محاسبه ژئوئید بدون استفاده از فرمول استوکس، انتقال به سمت پایین مشاهدات جاذبه به سطح بیضوی مبنا است. انتقال به سمت پایین مشاهدات پس از هارمونیک سازی، از طریق انتگرال آبل- پواسون و مشتقات آن صورت می گیرد. این انتگرال یک انتگرال فردهولم نوع اول است که مجهول (پتانسیل جاذبه هارمونیک روی بیضوی مبنا) در زیر علامت انتگرال قرار دارد. تعیین این مجهول از راه معادله انتگرالی یاد شده، یک مسئله ناپایدار است و نظیر هر مسئله ناپایدار دیگر، یافتن جواب، نیازمند پایدارسازی است. یکی از مهم ترین مراحل در هر روش پایدارسازی، تعیین پارامتر پایدارسازی است. در این مقاله به بررسی روش های متفاوت تعیین پارامتر پایدارسازی برای مسئله انتقال به سمت پایین مشاهدات از نوع شتاب جاذبه تفاضلی در محاسبه تعیین ژئوئید بدون استفاده از فرمول استوکس پرداخته شده است. براساس نتایج حاصل، روش "منحنی ال (L-curve)" بهترین روش برای تعیین پارامتر پایدارسازی در مسئله پیش گفته است.
کلیدواژه ها:
پارامتر پایدارسازی (Regularization) ، منحنی ال (L ، معادلات انتگرالی ، مسئله های معکوس ، مسئله های بدطرح (Ill