تطبیق چهره و تشخیص زنده بودن مبتنی بر بازشناسی گفتار برای احراز هویت غیرحضوری

با گسترش فناوری بسیاری از خدمات نهادها و سازمان ها به صورت الکترونیکی و هوشمند، در بستر اینترنت ارائه می گردد. پلیس نیز به عنوان یک نهاد ارائه دهنده خدمات به مردم و سایر نهاد ها، به دنبال هوشمندسازی خدمات خود می باشد. در همین راستا نیز سامانه های الکترونیکی و هوشمند مختلفی را ارائه کرده است. به دلیل عدم احراز هویت کاربران در این سامانه ها، بسیاری از خدماتی که می توانند به صورت غیرحضوری ارائه گردد، نیاز به مراجعه به دفاتر پلیس+۱۰ را دارند. محدودیت بودجه و تجهیزات برای پاسخگویی حضوری، محدودیت نیروهای پلیس و تمرکز آن ها بر روی موضوعات مهم، محدودیت تعداد دفاتر خدماتی در شهرستان ها و عدم دسترسی روستاها به این دفاتر، رشد روزافزون خدمات برخط و افزایش تقاضای مردم برای آن، به ویژه در شرایطی مانند بحران بیماری کرونا، سبب شده است تا نیاز به احراز هویت غیرحضوری بسیار مورد توجه قرار بگیرد. در این پژوهش، احراز هویت غیرحضوری و ضرورت استفاده از آن، روش های تشخیص زنده بودن و بازشناسی چهره که دو فناوری مهم در این حوزه است، مرور شده است. در ادامه یک روش کارآمد از مدل های یادگیری عمیق بازشناسی چهره برای تطبیق چهره و یک روش تشخیص زنده بودن تعاملی به وسیله ی بازشناسی گفتار فارسی ارائه شده است و در نهایت نتایج آزمایش این مدل ها بر روی داده های مربوط در این حوزه آورده شده است.