اثربخشی آموزش های مدیریت خشم و فرزندپروری بر توجه انتخابی دانش آموزان با اختلال نافرمانی مقابله ای
محل انتشار: فصلنامه کودکان استثنایی، دوره: 23، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 69
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOEC-23-3_004
تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1402
چکیده مقاله:
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزشهای مدیریت خشم و فرزندپروری بر توجه انتخابی در دانشآموزان با اختلال نافرمانی مقابلهای انجام شد. روش: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، و از نظر ماهیت داده ها نیمهآزمایشی از نوع طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشآموزان پسر پنجم و ششم ابتدایی مدارس دولتی منطقه ۹ شهر تهران در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ بود که از بین آنها تعداد ۴۵ نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش مدیریت خشم مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری ۸ جلسه ۵/۱ ساعته و گروه آزمایش فرزندپروری ۹ جلسه ۵/۱ساعته تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل مقیاس درجهبندی اختلال نافرمانی مقابلهای در کودکان (هومرسن و همکاران، ۲۰۰۶) مصاحبه بالینی ساختاریافته و آزمون رنگ واژه استروپ برای سنجش توجه انتخابی بودند که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار SPSS-V۲۴ در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام گرفت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد گروه دریافتکننده برنامه آموزشی مدیریت خشم و فرزندپروری بر توجه انتخابی در دانشآموزان با اختلال نافرمانی مقابلهای نسبت به گروه کنترل اثربخشی بیشتری داشته است، همچنین گروه آموزشی مدیریت خشم بر توجه انتخابی دانشآموزان با اختلال نافرمانی مقابلهای تاثیر یکسانی باگروه آموزشی فرزندپروری داشتند. به نظر میرسد درمانگران، پژوهشگران و رواندرمانگران حوزه کودک و نوجوان از برنامههای آموزشی پژوهش حاضر میتوانند برای افزایش توجه انتخابی یادگیرندگان استفاده کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سوری محرم زاده
Ph.D. of Psychology, Shahrood Branch, Islamic Azad University, Shahrood, Iran
محبوبه طاهر
Assistant Professor, Department of Psychology, Shahrood Branch, Islamic Azad University, Shahrood, Iran
حکیمه آقایی
Assistant Professor, Department of Psychology, Shahrood Branch, Islamic Azad University, Shahrood, Iran
عباسعلی حسین خانزاده
Associate Professor, Department of Psychology, Faculty of Literature and Humanities, University of Guilan, Rasht, Iran