زیست سالم سازی خاک آلوده به هیدروکربن نفتی نرمال- هگزادکان در فاز دوغابی و بررسی پارامترهای موثر

خاک های آلوده به آلاینده های آلی یکی از معضلات محیط زیست اند. زیست سالم سازی یک روش ساده و اقتصادی برای تصفیه خاک های آلوده به این آلاینده هاست. هدف از این تحقیق بررسی زیست تخریب پذیری هگزادکان با یک باکتری جداسازی شده، برای کاهش مقدار کربن خاک رسی آلوده، است. برای این منظور از یک سیستم مدل، شامل خاک رسی کائولن با اندازه مش ۱۰۰ و نرمال-هگزادکان، به ترتیب به عنوان خاک مدل و منبع آلوده کننده معادل با سوخت دیزل، استفاده شده است. خاک آلوده به هگزادکان، به عنوان تنها منبع کربنی باکتری، ۲۰ روز در فاز دوغابی در کشت های لرزان (دور ۲۰۰rpm و دمای C°۳۰) گرمخانه گذاری گردیده است. تجزیه هگزادکان در شرایط مختلف غلظت هگزادکان (۱۰۰۰۰ و rpm ۳۰۰۰۰)، نسبت خاک به آب (۲/۰ و ۳۳/۰)، مقدار مایه تلقیح (۵ و ۱۰ درصد) و pH اولیه محیط (۵/۵ و ۷) بررسی شد. هگزادکان در فاز خاک، بر مبنای اندازه گیری مقدار کل کربن آلی (TOC)، تجزیه شد. در شرایط مختلف، ۱۰ تا ۷۰ درصد کاهش در TOC مشاهده شد که نتایج توانایی بالای این باکتری را در تجزیه زیستی هگزادکان جذب شده در خاک نشان می دهند. حضور بیوسورفکتانت ها در محیط های حاوی مواد آلی می تواند موجب افزایش حلالیت این مواد شود، کشش سطحی به عنوان معیاری از وجود بیوسورفکتانت نیز در این تحقیق اندازه گیری شد و مقادیر ۲۹ تا mN.m-۱ ۶۰ در شرایط مختلف به دست آمدند.