بررسی مروری اثربخطی نانوررات مغناطیسی در دارو رسانی از طریق نانومغناطیس ها

امروزه در جهان پزشکی و درمانی، نانوذرات مغناطیسی توسعه فراوانی یافته است. بررسی های حاکی از آن است که علم نانو و نانوذرات مغناطیسی در پیشرفت بیشتر و دسترسی های بالاتر جهت استفاده و کاربرد آن در انواع شاخه های پزشکی و مهندسی پزشکی نقش مهم ایفا می کند. از میان انواع نانومواد، نانوساختارهای فلزی با خصوصیات شیمیایی، مغناطیسی، نوری و الکتریکی جال توجه، نه تنها برای کارهای علمی بنیادی بلکه همچنین برای تعداد زیادی از کاربردهای تکنولوژیکی مورد توجه قرار گرفته اند. در سال ها اخیر، در گسترش نانوذرات مغناطیسی (MNP) شناخت و درک کاربرد آن ها در محیط های مختلف، بررسی های و تلاش های بسیاری صورت گرفته است. برای کاربردهای حمل دارو، سیستم های مغناطیسی باید دارای اندازه های بسیاری کوچک و توزیع باریک و همچنین مقادیر بالایی از مغناطیسی باشند. نانوذرات مغناطیس که دارای خواص سطح موردنظر هستند، برای کاربردهای مختلفی مانند: دارورسانی، هایپرترمی، تصویربرداری مغناطیسی (MRI)، مهندسی و تعمیر بافت، بیوآنالیز مورد بررسی قرار می گیرد. در زمینه ی درمان بیماری ها که تحویل دارو و تصویربرداری به صورت همزمان اهمیت دارد، فناوری نانو مغناطیسی یک پیشرفت قابل توجه است. در واقع یکی از مزیت های اصلی نانوذرات مغناطیسی بر همکنش با میدان مغناطیسی خارجی و کنترل حرکت و پخش آن ها در محیط زنده، بدون تداخل و آسیب رسانی به بدن می باشد. با توجه به مطالعات صورت گرفته دریافتیم که از نانوذرات به ویژه نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن به دلیل داشتن توانایی کپوسله کردن داروهای درمان کننده و زیست سازگاری بالا و سمیت زیستی پایین و قابلیت تمرکز آن ها، می توان به عنوان نانو حامل های در دارورسانی استفاده کرد که از این طریق می توان اثرات جانبی دارو را به میزان قابل توجهی کاهش داد.