راهکارهای ارتقاء و بهبود عملکرد حسابرسی داخلی

حسابرسی داخلی یکی از ارکان اصلی حاکمیت شرکتی است که کارایی آن در تحقق اهداف این نظام اهمیت قابل توجهی دارد. حسابرسی داخلی نوین در ایران، به تازگی در کانون توجه قرارگرفته است، لذا تاکنون بسیاری از جنبه های آن ازجمله کیفیت حسابرسی داخلی و راهبردهای دستیابی و ارتقای آن، تبیین نگردیده است. همچنین پژوهش های گذشته جنبه های محدودی از کیفیت حسابرسی داخلی را مدنظر قرار داده اند؛ بنابراین برای تبیین و توصیف جنبه های گوناگون کیفیت حسابرسی داخلی و راهبردهای ارتقای آن، برای بار نخست، با بهره گیری از رهیافت کیفی و به کمک روش نظریه زمینه ای و استفاده از مصاحبه های عمیق، ذینفعان اصلی حسابرسی داخلی موردپژوهش قرار گرفتند. در این پژوهش از داده های متنی مندرج در چندین مقاله، یادداشت منتشرشده در مجله ها و نشریه های حرفه ای پیرامون حسابرسی داخلی که عمدتا ارائه کننده دیدگاه ذینفعان فوق الاشاره پیرامون کیفیت حسابرسی داخلی بود، نیز استفاده شد. بر اساس آن، راهبردهای ارتقای کیفیت حسابرسی به صورت چندوجهی و پیرامون عناصر مدل کیفیت سیستمی مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به جوان بودن حرفه حسابرسی داخلی در ایران، این راهبردهای چندوجهی می تواند در سطوح مختلف حسابرسی داخلی مدنظر قرارگیرند. هدف پژوهش حاضر، یافتن راه حل هایی برای بالا بردن کیفیت عملکرد حسابرسی داخلی می باشد. روش پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نشان داد چند عامل از قبیل تجربه کافی، داشتن تجربه مالی و غیرمالی، نفوذ و قدرت اعضای کمیته حسابرسی، حضورحسابرسان مستقل درکمیته حسابرسی، انتشار گزارش های سالانه عملکرد کمیته حسابرسی به سهامداران، ارائه گزارش های زمانبندی شده به هیئت مدیره، گزارشگری در مورد رویداد های گذشته، انتشار گزارش صورت جلسات هیئت مدیره، اندازه کمیته حسابرسی، تعداد جلسات کمیته حسابرسی، دوره تصدی کمیته حسابرسی، استقلال کمیته حسابرسی، ایجاد رویه اداری برای بررسی اسناد، ارتقا آگاهی اعضای حسابرسی و تدارک آموزش های اضافی برای اعضای کمیته حسابرسی منجر به کارایی و بهبود عملکرد حسابرسی داخلی ایران میگردد.