بررسی تاثیر مدیریت بحران بر کنترل و مدیریت سوانح و حوادث آتش نشانی (مطالعه ی موردی: سازمان آتش نشانی شهر یاسوج)

سوانح و بحران ها بیشتر ناگهانی اتفاق می افتد و در صورت تدریجی بودن نیز به بشر فرصت کافی برای مواجهه نداده و ضایعات، خسارات و تخریب های شدید محیطی را به دنبال می آورد. بنابراین آمادگی و شناخت بحران یکی از وظایف مدیریت است. اما مهم تر از آن پیش بینی بحران است زیرا بدون پیش بینی و قدرت نگاه به آینده ی آن، این بحران به وجود خواهد آمد و چون طوفانی ما را به هر سو خواهد کشاند. از این رو مجموعه فرآیند برنامه ریزی، پیش بینی، تجهیز، هماهنگی، اجرا، تجزیه و تحلیل، مستندسازی، اسکان موقت و سپس بازسازی حوادث شهری چون زلزله، آتش سوزی های مهیب، برف، سیل، طوفان، رانش زمین و ... را می توان بخش مهمی از مدیریت بحران در شهرها دانست. مدیریت بحران به ضرورت پیش بینی حوادث، کسب آمادگی، آموزش و اقدام در برخورد با مواردی که به سلامت، حیات، اعتبار، شهرت، سودآوری و تداوم انجام چرخه ی فعالیت پروژه یا مجموعه های شهری را تهدید می کند؛ تاکید دارد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده که به شکل میدانی صورت گرفته است. این پژوهش تاثیر مدیریت بحران بر کنترل و مدیریت سوانح و حوادث آتش نشانی را مورد بررسی قرار داد. با توجه به هدف پژوهش، جامعه آماری مورد نظر این تحقیق، کارکنان سازمان آتش نشانی شهر یاسوج می باشد که با توجه به آمار تعداد ۷۱ نفر می باشند. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که از دید کارکنان سازمان آتش نشانی شهر یاسوج در مدیریت بحران، پیشگیری بیشترین میانگین را به خود اختصاص داده است (۳۳/۳)، همچنین آمادگی برای مدیریت بحران(۳۱/۳) بازسازی(۳۰/۳) به ترتیب رده های بعدی را کسب کرده اند و مقابله (۱۷/۳)کمترین میانگین را به خود اختصاص داده است.