چگونگی توسعه آبسنگ های مرجانی از طریق ساخت، ایجاد و نگهداری صخره های مصنوعی

آبسنگ های مرجانی محل زیست و زادآوری بسیاری از گونه های دریایی می باشند. تولید بسیار بالای اکوسیستم آبسنگ-های مرجانی، آن ها را به محلی مناسب برای صیادی بسیاری از ماهیگیران و سازمان های شیلاتی تبدیل کرده است. رشد روزافزون جمعیت، فعالیت های انسانی از جمله بهره برداری کنترل نشده از منابع خوراکی و غیرخوراکی یا تزئینی آبسنگ های مرجانی، همچنین گرم شدن جهانی که آن هم به نوبه ی خود بازتابی گسترده از ردپای فعالیت های انسانی می باشد، آبسنگ های مرجانی را به نابودی هرچه سریع تر جهت داده است. در طی سال های اخیر بسیاری از جوامع در سراسر دنیا با توجه به شرایط در حال ایجاد، به فکر ایجاد بسترهای آبسنگی مصنوعی یا Artificial Reef برای جایگزینی بسیاری از زیستمندان دریایی افتاده اند. وجود بسترهای آبسنگی مصنوعی یا صخره های مرجان مصنوعی، به مرور زمان اکوسیستمی جدید به وجود می آورد که با توجه به ویژگی هایش قابل مقایسه به آبسنگ های مرجانی طبیعی می باشد. این نوآوری در سال ۱۳۸۰، با بودجه ی حمایتی سازمان ملل متحد GEF/SGP، محیط زیست منطقه آزاد قشم و شورای روستای سلخ جزیره قشم اجرا شد. تمامی مراحل انجام این پروژه از ابتدای کار و ساخت بخش های مختلف سازه های مصنوعی تا جایگذاری آن ها در بستر دریا با همکاری و به دست مردم روستای سلخ انجام پذیرفت. بسترهای آبسنگی مصنوعی در حفظ تنوع زیستی، زیبایی آفرینی بستر دریا، ایجاد محل های مناسب برای جایگزینی و رشد جانوران دریایی و همچنین فراهم آوردن فضایی در جهت مطالعه ی اکوسیستم های شبه مرجانی، تاثیر بسزایی داشته اند. در این مطالعه چگونگی انجام عملیات احداث و جایگذاری بسترهای صخره ای مصنوعی در روستای سلخ قشم بررسی شده است.