بررسی عملکرد مدل SDSM در ایستگاه های مختلف و پیش بینی متغیرهای اقلیمی برای دوره آتی

طبق گزارش چهارم IPCC وقوع تغییر اقلیم و تاثیر آن بر خشکسالی، سیل، مشکلات بهداشت و کمبود غذا تایید شده است. بنابراین شناخت مقدار و چگونگی تغییرات اقلیمی می­تواند در مدیریت منابع مختلف بخصوص مدیریت منابع آب حائز اهمیت تلقی گردد. مدل­های گردش عمومی جو ابزاری برای پیش­بینی متغیرهای اقلیمی برای دوره آتی هستند که برای استفاده از خروجی این مدلها در مقیاس محلی نیاز به ریزمقیاس گردانی آنها در سطح ایستگاه می باشد. در ریزمقیاس گردانی آماری انتقال داده خروجی یک سلول به ایستگاه هواشناسی انجام می شود. با توجه به اینکه ایستگاه در چه قسمتی از سلول قرار گرفته باشد، ممکن است دقت ریزمقیاس­گردانی متفاوت باشد. هدف از این پژوهش پیش­بینی متغیرهای دما و بارش حوضه کن تا سال ۲۰۹۹ توسط خروجی مدل بزرگ مقیاس HadCM۳ تحت سناریو A۲ و مدل آماری SDSM بود. همچنین ارتباط بین دقت ریزمقیاس­گردانی مدل آماری SDSM در ایستگاه­های مختلف مربوط به حوضه که در یک شبکه HadCM۳ واقع شده­اند با موقعیت و شرایط اقلیمی ایستگاه­ها بررسی شد. براساس نتایج حاصل در ایستگاه­هایی که متوسط دما و بارش آن­ها به متوسط دما و بارش سلول HadCM۳ نزدیک­تر بود شبیه­سازی با دقت بالاتری بدست آمد. در نهایت تغییرات مقادیر دما و بارش برای سه دوره آینده نزدیک (۲۰۴۰-۲۰۱۱)، آینده میانی (۲۰۷۰-۲۰۴۱) و آینده دور (۲۰۹۹-۲۰۷۱) نسبت به دوره پایه (۲۰۰۱-۱۹۶۱) پیش­بینی شد که نتایج حاصل از این بخش نیز افزایش دما و کاهش بارش را تا سال ۲۰۹۹ برای حوضه کن نشان داد.