تاثیر آموزش الکترونیکی در برنامه درسی پنهان

اهداف: توسعه سریع و چشمگیر فناوری اطلاعات و ارتباطات عرصه های مختلف صنعت، کشاورزی و خدمات را تحت تاثیر قرار داده است که عرصه تعلیم و تربیت نیروی انسانی نیز از این تحولات بی نصیب نمانده است. از این رو، امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات بخش جدایی ناپذیر و تلفیق شده محیط کار و کلاس است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش الکترونیکی در برنامه درسی پنهان می باشد. برنامه درسی پنهان از دید و مشاهده ی برنامه ریزان و دست اندرکاران برنامه ریزی درسی آموزش عالی پنهان است و در فکر و عواطف و رفتار دانشجویان اثر می کند. روش ها: این مقاله به روش شبه آزمایش و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش انجام شده است. بدین منظور، تعداد ۳۰ دانشجو رشته ی تکنولوژی آموزشی به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از دانشگاه علامه طباطبایی دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری تحت عناوین گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند داده ها قبل و بعد از آموزش، از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه با استفاده از روش محتوایی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، برای اطمینان از پایایی پرسشنامه حاضر، از روش آلفای کرانباخ استفاده شد که این مقدار (۹۱/۰=α) گزارش گردید. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل کواریانس در بررسی کارکردهای برنامه درسی پنهان در دو گروه کنترل و آزمایش نشان داد که آموزش الکترونیکی بر کارکردهای پنهان برنامه درسی (پذیرش اجتماعی، آسیب پذیری، استرس و اعتماد به نفس دانشجویان) تاثیرگذار می باشد (۰۵/۰ p≤) بنابراین یک رابطه معنادار بین آموزش الکترونیکی و مولفه های برنامه درسی پنهان وجود دارد. نتیجه گیری: یافته های حاصل از پژوهش حاضر، حاکی از آن است که آموزش الکترونیکی به دانشجویان توانسته است کارکردهای پنهان برنامه درسی آنان را متفاوت سازد در صورتی که چنین تغییری در گروه گواه مشاهده نشد. مولفه های اعتماد به نفس و جامعه پذیری، استرس و آسیب پدیری تحت تاثیر برنامه درسی پنهان قرار دارند.