بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر فرسودگی شغلی مراقبان شاغل در مراکز جامع سلامت شهر سنندج
محل انتشار: مجله تحقیقات سلامت در جامعه، دوره: 9، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 73
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHCM-9-3_004
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: با وجود نقش مهم مراقبان سلامت در شکل گیری رفتارهای بهداشتی جامعه، فرسودگی شغلی در ابعاد خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و درگیری در این مشاغل بالا است. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر فرسودگی شغلی مراقبان سلامت شاغل در مراکز جامع سنندج انجام شده است.
روش کار: این مطالعه ی تجربی در سال ۱۳۹۷ در شهر سنندج واقع در غرب ایران انجام شد. ۱۳۲ نفر به روش سرشماری و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (۶۶ نفر) و گروه کنترل (۶۶) قرارگرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل مشخصات دموگرافیک و پرسش نامه ی ۲۵سوالی فرسودگی شغلی مسلش بود. آموزش در گروه آزمون در ده جلسه یک ونیم ساعته (در هر هفته دو جلسه) به صورت سخنرانی، پمفلت و بحث گروهی با محتوای ارتقای مهارت های ارتباطی اجرا شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی ۲۴ و آزمون های هم بستگی، تی زوجی، تی مستقل و انوا آنالیز شدند.
یافته ها: در این مطالعه ۶۶ نفر (۵۷ زن، ۹ نفر مرد) با میانگین سنی ۸۵/۷ ±۸۵/۳۶ سال در گروه آزمون و ۶۶ نفر (۱۱ مرد و ۵۵ زن) با میانگین سنی ۳/۷ ±۹۵/۳۶ در گروه کنترل از مراقبان سلامت شرکت کردند. قبل از آموزش، گروه مداخله و گروه کنترل از لحاظ ویژگی های دموگرافیک (سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، وضعیت استخدامی) و نمرات ابعاد فرسودگی شغلی مشابه بودند (۵/۰< P ). ولی سه ماه بعد از مداخله، میانگین و انحراف معیار نمرات خستگی عاطفی، مسخ شخصیت، درگیری و عملکرد شخصی در گروه مداخله به طور معنی داری افزایش یافت (۰۵/۰P <).
نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد طراحی و اجرای برنامه های آموزشی به منظور بهبود مهارت های ارتباطی می تواند در کاهش فرسودگی شغلی در ابعاد خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و درگیری و افزایش عملکرد شخصی و سلامت مراقبان سلامت موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرزو فلاحی
Associate Professor, Department of Public Health, Faculty of Health, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
خدیجه عین اله زاده
Department of of Nursing, Institute of Health Education, Ardabil University of Medical Sciences Ardabil, Iran
رامین زارعی خیاوی
Department of History, Shabestar Branch, Islamic Azad University, Shabestar, Iran
شرافت محمدی
۴. MSc Student, Department of Public Health, Faculty of Health, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :