نقش واسطه ای جهت گیری مذهبی درونی در رابطه بین سبک های دلبستگی، معنای زندگی با تعارضات زناشویی زنان متاهل

این مطالعه با هدف بررسی سبک های دلبستگی و معنای زندگی بر تعارضات زناشویی با نقش واسطه ای جهت گیری مذهبی درونی در زنان متاهل شهر کرمان انجام شد. بدین منظور تعداد۲۵۰ نفر زن متاهل به روش نمونه گیری در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰)، پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی ذاکر و براتی (۱۳۷۵)، پرسشنامه معنا در زندگی استگر (۲۰۰۶) و پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت (۱۹۵۰) استفاده شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود و از نرم افزارهای SPSS و lisrel استفاده گردید. نتایج آزمون فرضیه ها با استفاده از روش تحلیل مسیر نشان داد، که مدل مفهومی مطالعه دارای برازش مناسب بود بدین شکل که جهت گیری مذهبی درونی با افزایش ایجاد سبک دلبستگی ایمن و معنای زندگی همراه است و به دنبال آن تعارضات زناشویی کاهش می یابد بنابراین تاثیر مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای مورد پژوهش بر تعارضات زناشویی تائید گردید و می توان دریافت که جهت گیری مذهبی درونی بهترین پیش بینی کننده تعارضات زناشویی است.