تعیین عرصه های مناسب پخش سیلاب با استفاده از روش های تصمیم گیری و سامانه اطلاعات جغرافیایی در حوضه فریمانه، شهرستان جغتای

در مناطق خشک و نیمه خشک که ریزش های جوی ناچیز و پراکنش نامناسب می باشد، یکی از روش های استفاده از سیلاب، گسترش آن در عرصه های مستعد است. هدف این پژوهش یافتن بهترین مکان برای پخش سیلاب با استفاده از GIS و روش های تصمیم گیری در حوضه فریمانه است. به این منظور از عوامل شیب، توپوگرافی (طبقات ارتفاعی)، زمین شناسی، نوع کاربری اراضی، نفوذپذیری خاک، ژئومورفولوژی، سازندهای زمین شناسی، پوشش گیاهی و خاک استفاده گردید. جهت وزن دهی متغیرهای کمی، منطق فازی با تابع عضویت ذوزنقه ای و مثلثی و برای متغیرهای کیفی، منطق فازی با تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. مناطق مستعد پخش سیلاب با استفاده از GIS و مفاهیم تلفیق لایه ها از روش های منطق فازی، منطق بولین و شاخص هم پوشانی ارائه شد. برای تعیین و اولویت بندی مناطق مستعد، عملگرهای بولینAND  و OR، فازی AND، OR، حاصل ضرب، حاصل جمع، گامای فازی از ۱/۰ تا ۹/۰ و ارزیابی چند معیاره بکار رفت. با تطبیق نتایج به دست آمده با داده های مشاهده ای نتیجه شد که روش های فازی AND، ارزیابی چند معیاره و گامای ۸/۰ و ۹/۰ فازی بیش ترین تطابق را با داده های مشاهده ای داشتند و از بین این روش ها، روش ارزیابی چند متغیره مناسب­تر تشخیص داده شد. از بین پارامترها نیز، شیب، پوشش گیاهی و نفوذپذیری، بیش ترین وزن را به خود اختصاص دادند.