تاثیر مکمل یاری ZMA بر شاخص های التهابی آسیب عضله (CK و LDH) به دنبال یک وهله فعالیت مقاومتی برونگرا در دختران غیر ورزشکار ۱۸ تا ۲۸ ساله

پس از یک فعالیت مقاومتی برونگرا، ورزشکاران دچار درجاتی از کوفتگی عضلانی می شوند که یکی از انواع آن، کوفتگی عضلانی تاخیری است. به دنبال این آسیب، فاکتورهای التهابی در خون رها می شوند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مکمل یاری ZMA بر شاخص های التهابی آسیب عضله( CK و LDH) به دنبال یک وهله فعالیت مقاومتی برونگرا در دختران غیر ورزشکار بود. به این منظور، از دختران جوان و سالم ۱۸ تا ۲۸ ساله با شاخص توده بدنی۲۰ تا ۲۵ استفاده شد. افراد بطور تصادفی در سه گروه ده تایی شامل: ۱- فعالیت مقاومتی برونگرا و مکمل ZMA، ۲- فعالیت مقاومتی برونگرا و دارونما و ۳- فعالیت مقاومتی برونگرا بدون مکمل و دارونما، قرار گرفتند. هر سه گروه در روز پیش آزمون در یک فعالیت مقاومتی برونگرا (کار با دستگاه پشت پا) شرکت کردند. افراد به مدت دو هفته، تحت مکمل یاری مختص به گروه خود قرار گرفتند. سپس گروه ها در همان فعالیت بدنی مقاومتی برونگرا قبلی، شرکت کردند. قبل و بعد از فعالیت بدنی از افراد نمونه خونی گرفته شد و میزان CK و LDH مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطوح CK و LDH بعد از فعالیت مقاومتی برونگرا در هر گروه افزایش یافت، هرچند برای همه گروه ها معنادار نبود و تفاوتی بین سه گروه پس از مکمل یاری مشاهده نشد (P>۰.۰۵). به نظر میرسد که یک وهله فعالیت مقاومتی برونگرا باعث افزایش آسیب عضلانی به عنوان شاخصی از کوفتگی عضلانی در دختران غیر ورزشکار می شود و ۱۴ روز مکمل یاری، ZMA میزان آسیب عضلانی را به طور معنادار کاهش نمی دهد.