معرفی مفهوم یکپارچگی بوم شناختی آبخیز

فعالیت های انسانی موجب تغییر سیمای سرزمین و در نتیجه تغییر ساختار، ترکیب و عملکرد بوم سازگان آبخیز می شوند. در اثر این تغییرات ممکن است ارائه خدمات طبیعی حوزه آبخیز با مشکل مواجه شده یا غیرممکن شود. برخی از این فعالیت های انسانی شامل تغییر کاربری اراضی، قطع درختان، معدن کاری و شکار باعث بروز و یا تشدید اختلالات طبیعی مخرب مانند آتش سوزی یا سیل می شوند. این نوع فعالیت ها و تغییرات بی شک نیز در یکپارچگی حوزه آبخیز تاثیرگذار هستند. در واقع یکپارچگی آبخیز به توانایی حوزه آبخیز در تامین و ارائه طیف کاملی از فرآیندها و عملکردهای بوم شناختی مورد نیاز برای پایداری منابع و خدمات بوم سازگان اطلاق می شود. این مفهوم در واقع نشات گرفته از مفهوم یکپارچگی بوم شناختی بوده که توسط بوم شناس ها به طور جدی مورد توجه و بحث قرار می گیرد. در این مقاله، مفهوم نوظهور یکپارچگی در مدیریت جامع و سازگار حوزه های آبخیز و ارائه اطلاعات جامع و لازم در خصوص شاخص ها و رویکردهای مختلف ارزیابی آن در واحد بوم سازگان معرفی و تبیین شده است تا محققان و مدیران حوزه های آبخیز بتوانند از این رویکردها برای تبیین یک رویکرد جامع بومی برای ارزیابی یکپارچگی بوم سازگان آبخیز کشور استفاده نمایند.