شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر آموزش کارآفرینی برای دانشجویان عراقی در جهت خوداشتغالی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر آموزش کارآفرینی برای دانشجویان در جهت خوداشتغالی در عراق انجام شده است. رویکرد حاکم بر پژوهش آمیخته بود که در بخش کیفی از روش تحلیل محتوا و در بخش کمی از روش پیمایشی استفاده شد. جامعه مورد مطالعه در دو بخش کیفی و کمی پژوهش، شامل خبرگان حوزه مدیریت و کارآفرینی در دانشگاه های عراق بودند که در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع گلوله‎ برفی با تعداد ۲۲ نفر مصاحبه انجام و اشباع داده ها حاصل گردید. در بخش کمی پژوهش نیز پرسشنامه‎ محقق ساخته حاصل از نتایج بخش کیفی، در میان ۱۱۰ نفر از خبرگان با استفاده از روش هدفمند توزیع و در نهایت مفاهیم و مقوله ‎های مستخرج از مرحله کیفی مورد ارزیابی و اولویت بندی قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که مقوله‎ ها به ترتیب شامل استراتژی‎ های دولت و وزارت علوم در خصوص توسعه کارآفرینی (GH)، عوامل مربوط به دانشجویان (ST)، عوامل مربوط به جامعه (SO)، عوامل مربوط به مدرسان (TE)، عوامل مربوط به ابزار و شیوه آموزش (TM) و عوامل مربوط به دانشگاه‎ ها (CA) بودند. بر اساس نتایج، به‎ منظور توسعه آموزش کارآفرینی در بین دانشجویان عراقی باید کلیه دست ‎اندرکاران در دو سطح کلان و خرد از قبیل دولت، جامعه، دانشگاه ‎ها و دانشجویان زمینه بهبود آموزش کارآفرینی را محیا کنند. اصلاح استراتژی ‎ها، به ‎روزرسانی ابزارها و شیوه‎ های آموزش و بهبود نگرش دانشجویان و جامعه مبتنی بر یافته ‎های این پژوهش پیشنهاد می ‎گردد.