نقش تعدیل گری ظرفیت تاملی مادر در رابطه بین خلق وخوی کودک با کیفیت رابطه مادر-کودک
محل انتشار: فصلنامه خانواده پژوهی، دوره: 19، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 94
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FAML-19-3_008
تاریخ نمایه سازی: 6 دی 1402
چکیده مقاله:
هدف این پژوهش تعیین رابطه خلق وخوی کودک با کیفیت رابطه مادر-کودک و مشخص ساختن نقش تعدیل گرانه ظرفیت تاملی مادر در رابطه بین این دو متغیر بود. نمونه آماری شامل ۲۷۰ مادر بود که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به سه پرسش نامه مزاج کودکی میانه، ظرفیت تاملی والدین و مقیاس رابطه کودک-مادر پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. تحلیل یافته ها نشان داد که بجز مولفه حواسپرتی، بقیه مولفه های خلق وخوی کودک رابطه معناداری با کیفیت رابطه مادر-کودک داشتند. همچنین هر سه مولفه ظرفیت تاملی مادر شامل پیش ذهنی سازی، اطمینان به وضعیت ذهنی و علاقه و کنجکاوی به حالت های ذهنی، ارتباط معناداری با کیفیت رابطه مادر-کودک داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون برای بررسی فرضیه تعدیلگری ظرفیت تاملی مادر نشان داد که پیش ذهنی سازی مادر تعدیل گر معنادار رابطه سطح فعالیت کودک، پیش بینی پذیری و ثبات فراخنای توجه با کیفیت رابطه مادر-کودک بود. همچنین علاقه و کنجکاوی به حالت های ذهنی در مادر نیز به طور معناداری تعدیل کننده رابطه پیش بینی پذیری و ثبات فراخنای توجه با کیفیت رابطه مادر-کودک بود. در بقیه موارد، تعدیلگری مولفه های ظرفیت تاملی مادر در ارتباط مولفه های خلق و خوی کودک با کیفیت رابطه مادر-کودک تایید نشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینب زمانپور
دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی
شهلا پاکدامن
دانشیار روانشناسی تربیتی و تحولی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهیدبهشتی
سعید قنبری
استادیار گروه روان شناسی تخولی تربیتی دانشگاه شهید بهشتی
پگاه نجات
دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی