بررسی رابطه ادارک از بی عدالتی سازمانی با بیگانگی کاری : نقش میانجی بدبینی کارکنان

بیگانگی کاری که نوعی بی تعهدی نسبت به شغل و سازمان محسوب می شود، تاثیرات مخربی بر عملکرد سازمانها دارد، از این رو در تحقیقات مختلف به عواملی مانند ادراک از بی عدالتی سازمانی و بدبینی کارکنان که بر این متغیر اثرگذار هستند، پرداخته می شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ادارک از بی عدالتی بر بیگانگی کاری با نقش میانجی بدبینی کارکنان در دانشگاه بجنورد انجام شده است، این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان دانشگاه بجنورد تشکیل دادند و با استفاده از فرمول کوکران ۱۸۰ نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ادارک از بی عدالتی دجانی و محمد (۲۰۱۷) و بیگانگی کاری پونیا و بروال (۲۰۱۷) و بدبینی کارکنان چوداری و غریب (۲۰۱۹) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با روش روایی صوری و پایایی آنها با ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید. برای آزمودن مدل تحقیق و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار ایموس۲۴ استفاده و به روش معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین ادراک از بی عدالتی سازمانی با بدبینی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین ادراک از بی عدالتی سازمانی با بیگانگی کاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین بدبینی کارکنان با بیگانگی کاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. و بدبینی کارکنان رابطه بین ادراک از بی عدالتی سازمانی و بیگانگی کاری را میانجی گری می کند.