تاثیر سرمایه اجتماعی بر ارتقای تسهیم دانش کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان خراسان شمالی

امروزه تسهیم دانش به عنوان یکی از اجزای فرایند مدیریت دانش، در بالندگی سازمان های دولتی نقش تعیین کننده­ای دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر سرمایه اجتماعی بر تسهیم دانش به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان خراسان شمالی می­باشد که از این تعداد  ۱۷۳ نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تسهیم دانش چانگ و همکاران (۲۰۱۳) با ۱۰ گویه و پرسشنامه های سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال با ۲۱ گویه بوده که روایی صوری و محتوایی آن با استفاده از نظرات چند نفر از پاسخگویان و متخصصان تایید شد و پایایی آنها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۴/۰ و  ۸۸/۰ محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده­های حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی (ضریب رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس و آزمون فریدمن) انجام شد. یافته­های پژوهش نشان داد سرمایه اجتماعی در تسهیم دانش دارای اثر معناداری است. همچنین مولفه­های سرمایه اجتماعی در تسهیم دانش اثر معناداری دارد. فرضیه چهارم براساس آزمون فریدمن نشان می­دهد که سرمایه ارتباطی با ضریب ۰۴/۲ در اولویت اول قرار دارد، در نتیجه بیش ترین اثر را در تسهیم دانش دارد و در ادامه سرمایه ساختاری با ضریب ۰۳/۲ در اولویت دوم و سرمایه شناختی با ضریب ۹۳/۱ در رتبه سوم و پایانی قرار دارد در نتیجه کم ترین اثر را در تسهیم دانش در ناجا دارد.